خب بچه‌ها، بیاید یه کم در مورد آینده تکنولوژی با هم حرف بزنیم. تا حالا شنیدید که همین الانش عصر هوش مصنوعی رو داریم تجربه می‌کنیم؟ هوش مصنوعی یا همون AI همون چیزیه که باعث شده موبایل‌هاتون بتونه چهره‌تون رو تشخیص بده یا حتی چت‌بات‌هایی مثل من باهاتون حرف بزنن.
جالبه که بدونید تا سال ۲۰۲۵ تقریباً قانون خاص و جدی‌ای برای کنترل و مدیریت هوش مصنوعی وجود نداره! یعنی خیلی راحت هر شرکت یا گروهی می‌تونه هوش مصنوعی بسازه و هرطور می‌خواد ازش استفاده کنه. البته الان خیلی‌ها دارن ازش به خوبی استفاده می‌کنن، ولی خب، همیشه نگرانی‌هایی هم در مورد سوءاستفاده از این تکنولوژی هست. (سوءاستفاده یعنی یکی بیاد از یه فناوری به خاطر منافع شخصی یا کارهای غیر قانونی استفاده کنه.) و واقعاً این موضوع جدیدی نیست؛ از هر تکنولوژی‌ای یه عده دنبال سوءاستفاده بودن و هستند.
حالا این که قانون خاصی وجود نداره، یه جورایی هم خوبه چون باعث میشه آدم ها بیشتر راجع‌به محدودیت‌ها و کاربردهای این تکنولوژی فکر کنن. تازه گیر ما فقط سر هوش مصنوعی نیست! همین روزا، یه فناوری جدیدتر روی کار اومده به اسم رمزنگاری کوانتومی. رمزنگاری کوانتومی یعنی رمزگذاری اطلاعات با استفاده از قواعد دنیای کوانتومی؛ یه جور رمزنگاری که خیلی سخت‌تر میشه شکستش!
تا امروز تقریباً همه‌ی داده‌ها یا پیام‌هایی که رد و بدل میشن، با رمزنگاری کلاسیک محافظت میشن. اما احتمال میره که تو ۱۰ سال آینده، رمزنگاری کوانتومی جای رمزنگاری‌های معمولی رو بگیره. خب این یه کوچِ بزرگه و نمی‌شه یهویی از رمزنگاری معمولی پرید سمت رمزنگاری کوانتومی.
واسه همین، یه چیزی اومده به اسم رمزنگاری هیبریدی. حالا رمزنگاری هیبریدی چیه؟ خیلی ساده یعنی ترکیب رمزنگاری کلاسیک و کوانتومی با هم، تا هم از مزایای فعلی بهره ببری و هم کم‌کم برای آینده آماده بشی. مهم‌ترین خوبی‌اش اینه که همین الانم قابل استفاده‌ست. ولی یه ایراد بزرگ اینجا هست: درست مثل مشکل هوش مصنوعی، هیچ قانون یا چارچوب درست‌وحسابی برای مدیریت یا استاندارد کردن این سیستم‌های هیبریدی وجود نداره.
توی این مقاله، نویسنده‌ها اومدن و دقیق برررسی کردن این خلا قانونی و نظارتی توی رمزنگاری هیبریدی. Regulatory gaps یعنی جاهایی که قانون یا نهاد نظارتی، درست به موضوع نپرداخته و یه عالمه ایراد و نقطه ضعف باقی مونده.
مثلاً فکر کن بدون قانون و حمایت درست، اگه یه شرکت رمزنگاری هیبریدی رو اشتباه اجرا کنه یا اطلاعات رو ضعیف رمز کنه، هکرها می‌تونن راحت‌تر به اطلاعات حساس کارکنن یا حتی کشورها به خطر بیفتن.
پایان‌بندی مقاله هم جالب بود: چند تا راه‌حل پیشنهاد میده برای اینکه چطوری این چاله‌های نظارتی رو پُر کنیم؛ مثلاً آموزش دادن به قانون‌گذارها (Regulatory bodies یعنی سازمان‌های مسئول نظارت و وضع قانون مثل پلیس یا تجهیزات استاندارد)، همکاری بیشتر شرکت‌های فناوری با دولت و ایجاد یه سری استاندارد بین‌المللی واسه رمزنگاری هیبریدی.
به طور خلاصه: با اینکه الان هوش مصنوعی خیلی گسترش پیدا کرده و خبری از قانون درست‌وحسابی نیست، باید حواسمون جمع باشه که تو جهش به سمت رمزنگاری کوانتومی، بدون چارچوب درست، امنیت داده‌هامون به خطر میوفته. بهترین راه الان اینه که قوانین مربوط به رمزنگاری هیبریدی رو جدی‌تر بگیریم و مسیر انتقال به آینده رو هموارتر کنیم. شاید یه روزی همین کد یا پیام‌هایی که با دوستاتون می‌فرستین، فقط با رمزنگاری کوانتومی ایمن بمونه!
منبع: +
