تا حالا به این فکر کردی که وقتی یه استاد تو کلاس آنلاین داره درس میده، حرکات دست و ژست‌هایی که می‌گیره چقدر می‌تونه تاثیر بذاره؟ یه تحقیق جالب اومده سر همین موضوع حسابی موشکافی کرده و میخوام براتون خلاصه و خودمونی توضیح بدم.
خب، بر اساس یه نظریه به اسم Social information processing theory – یعنی نظریه «پردازش اطلاعات اجتماعی» که میگه آدم‌ها اگه یاد بگیرن چطور تو فضای مجازی با هم درست ارتباط برقرار کنن، همونقدری موفق و تاثیرگذار میشن که تو ارتباط حضوری – محقق‌ها رفتن سراغ این سوال که اگه استاد تو کلاس آنلاین ژست نداشته باشه یا دوربینش ازش دور باشه، دانشجوها چه احساسی نسبت بهش پیدا می‌کنن؟
توی این تحقیق، اومدن چند تا چیز رو بررسی کردن: یکی اش اینکه فاصله دوربین استاد چقدر باشه، یکی اینکه استاد حرکات دست داشته باشه یا نه، و تاثیر اینا روی اینکه دانشجوها چقدر استاد رو باحال، کاربلد یا قابل اعتماد می‌دونن. تازه جالب‌تر اینکه تاثیرش رو برای دانشجویان دختر و پسر هم جداگانه بررسی کردن!
نتایج رو اگه دوست داری بدونی، این جوریه: فاصله دوربین تهش زیاد مهم نبود و تاثیری روی اینکه دانشجو حس کنه استادش وارد و حرفه‌ایه (یعنی competence یعنی توانایی و کاربلدی استاد) نداشت. اما… اگه استاد حرکات دست و ژست نداشت، مخصوصاً برای دانشجوهای پسر، کلی تاثیر منفی گذاشت. پسرا استاد رو کمتر caring (یعنی مهربون و دلسوز) و trustworthy (یعنی قابل اعتماد) می‌دیدن اگه استاد اصلاً از حرکات دست استفاده نکنه!
این نشون میده اگه قراره یه درس آنلاین بگیری و اعتماد و ارتباط بهتری با دانشجوهات (به‌خصوص پسرا) داشته باشی، بهتره ژست و حرکات دست‌ت رو فراموش نکنی – درست مثل وقتی که تو کلاس حضوری درس می‌دی.
پس دفعه بعدی که کلاس آنلاین داشتی و تصمیم گرفتی لم بدی پشت لپ‌تاپ و تکون نخوری، یادت باشه که حرکات دست و بدن می‌تونه خیلی بیشتر از چیزی که فکرش رو بکنی رو ارتباطت با دانشجوها تاثیر بذاره!
منبع: +
