خب رفقا، خبر داغ اینه که سازمان فناوری اطلاعات ایران (که بهش می‌گن ITOI) اومده گفته می‌خواد زیرساخت‌های فناوری کشور رو حسابی مدرن کنه و واسه این کار، دنبال یه سری ارائه‌دهنده خدمات پردازش ابری می‌گرده. حالا پردازش ابری یا همون Cloud Computing یعنی به جای اینکه همه اطلاعات و برنامه‌ها رو روی کامپیوتر یا سرورهای خودمون ذخیره کنیم، می‌ریم سراغ سرورهای دیگه‌ای توی اینترنت که امن‌تر و به‌روزتر هستن.
ایران اومده اعلام کرده که می‌خواد کلی شرکت رو ارزیابی و دسته‌بندی کنه تا بفهمه کدوم‌شون بهترین گزینه برای میزبانی خدمات مهم دولتی هستن. مثلاً همه خدمات کلیدی دولت قراره روی پلتفرم ابری قرار بگیره تا امن‌تر و حرفه‌ای‌تر باشه. جالبه بدونین قراره دست‌کم سه تا اپراتور ابری خیلی خوب و حرفه‌ای برن توی لیست انتخاب ایران تا باهاشون قرارداد ببنده.
ایران واسه این انتخاب چند تا استاندارد هم گذاشته که خیلی معروف و معتبرن. یکی‌شون ISO 27017 هست که دربارهٔ کنترل‌های امنیتی روی سرویس‌های ابریه (یعنی یه سری قوانین واسه اینکه اطلاعات توی فضای ابری امن بمونه). یکی دیگه ISO 27018 هست؛ این استاندارد میاد تضمین می‌کنه که اطلاعات شخصی کاربران توی فضای ابری درست و مطمئن نگهداری میشه. سومی هم NIST SP 900-145 هست – این یه استاندارد آمریکاییه که دقیقاً تعریف می‌کنه پردازش ابری یعنی چی و چطوری باید باشه.
حالا جالب اینجاست که ایران با اینکه شرایطش با آمریکا خیلی خاصه و تحریم و این داستاناست، بازم رفته سراغ این استانداردهای آمریکایی NIST! یعنی چقدر براش مهم بوده امنیت و حفظ اطلاعات مردم و دولت که این استانداردها رو قبول کرده و قراره اجرا کنه.
شرکت‌هایی که می‌خوان توی این پروژه بزرگ شرکت کنن، رشته کارهاشون هم باید گسترده باشه. ایران گفته ارائه‌دهنده‌هایی که بتونن IaaS، PaaS، یا SaaS بدن رو قبول می‌کنه. برای دوستانی که این اسم‌ها رو نمی‌دونن: IaaS (Infrastructure as a Service) یعنی زیرساخت رو بهت می‌دن، مثل سرور مجازی؛ PaaS (Platform as a Service) یعنی پلتفرم واسه برنامه‌نویسی فراهم می‌کنن؛ SaaS (Software as a Service) هم یعنی نرم‌افزار رو به شکل آنلاین استفاده می‌کنی، مثل گوگل داکس یا آفیس آنلاین. همینطور مدل‌های مختلف سرویس ابری مثل Private (خصوصی)، Public (عمومی)، Hybrid (ترکیبی) و Community (جامعه‌محور) رو هم می‌خواد.
خدماتی مثل امنیت، پشتیبانی، مانیتورینگ (یعنی نظارت دائم روی سرورها و سیستم‌ها) و انتقال به فضای ابری هم همه‌شون امتیاز دارن توی این برنامه. هر شرکتی که موفق بشه، یه گواهی‌نامه معتبر سرویس ابری از دولت می‌گیره و احتمالاً می‌تونه جزو اصلی‌ترین تأمین‌کننده‌های دولت بشه و قراردادهای بزرگ ببنده.
البته کار برای ایران به این راحتی‌ها هم نیست. چون خیلی از کشورها معامله با ایران رو ممنوع یا خیلی محدود کردن، پیدا کردن تأمین‌کننده و به دست آوردن سرویس ابری کار ساده‌ای نمی‌تونه باشه. ولی خب این نشون می‌ده ایران داره زورشو می‌زنه که تکنولوژی‌اش رو آپدیت کنه؛ مثل خیلی از کشورهای دیگه دنیا.
مثلاً توی اروپا ملت دارن دنبال سرویس‌ها و زیرساخت‌های بومی یا اوپن‌سورس (یعنی برنامه‌هایی که کدشون آزاد و رایگانه و همه می‌تونن بخوننش یا تغییرش بدن) می‌رن تا وابستگی به شرکت‌های بزرگی مثل مایکروسافت کم بشه. آمریکا هم داره برنامه اجرا می‌کنه که خرید تجهیزات فناوری اطلاعات رو به صورت متمرکز انجام بده تا هزینه‌هاش بیاد پایین.
در کل، حرکت ایران به سمت بروزکردن زیرساخت‌های فناوری اطلاعات با استفاده از خدمات ابری، تازه شروع کاره و هنوز چالش‌هاش زیاده، ولی خب خبر خوبیه برای IT توی ایران!
اگه دوست دارین درباره بهترین نرم‌افزارهای آفیس رایگان یا ابزارهای زیاد برای بالا بردن بهره‌وری بیشتر بدونین، یه سری به سایت TechRadar بزنین، کلی معرفی و آموزش داره!
منبع: +
