بچه‌ها یه خبر عجیب براتون دارم! محقق‌های ژاپنی تونستن رکورد سرعت اینترنت رو جوری بترکونن که عملاً با سرعت نور رقابت می‌کنه. داستان از این قراره که این بندگان خدا تونستن تو آزمایشگاهشون ۱۲۵ هزار گیگابایت اطلاعات رو در هر ثانیه منتقل کنن! عددش اینقدر بدهیته که یه لحظه ممکنه فکر کنین اشتباه خوندین، ولی واقعاً دقیقاً همینه: هر ثانیه ۱۲۵ هزار گیگابایت!
حالا جالب اینجاست که این سرعت تقریباً ۴ میلیون برابر سرعت متوسط اینترنت تو آمریکاست. یعنی مثلاً اگه الان تو آمریکا داری با اینترنت ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه دانلود می‌کنی و فکر می‌کنی خیلی خفنی، بدون اینجا با یه تکنولوژی جدید واقعاً دارن پرواز میکنن. حتی اگه کل سایت‌های اینترنت آرکایو (که یه جور کتابخونه دیجیتالی عظیمه و تقریباً تمام اطلاعات اینترنته رو داره) رو بخوای دانلود کنی، با این سرعت کمتر از ۴ دقیقه طول می‌کشه که همه رو داشته باشی! باور نکردنیه دیگه نه؟
رکورد قبلی سرعت اینترنت هم خودش خیلی وحشی بود، سال ۲۰۲۴ یه تیم دیگه تونسته بودن ۵۰۲۵۰ گیگابیت بر ثانیه رو ثبت کنن، ولی این رکورد جدید تقریباً بیش از دو برابر سریع‌تره. البته این رکورد هنوز به طور مستقل تایید نشده، اما جزئیاتش رو همین چند وقت پیش تو کنفرانس ارتباطات فیبر نوری سانفرانسیسکو هم ارائه دادن.
خب حالا چطوری تونستن به این سرعت عجیب برسن؟ تیم ژاپنی اومدن یه مدل جدید کابل فیبر نوری ساختن که واقعاً ماشالا میخوره بهش! فیبر نوری یعنی اون کابل‌هایی که تو دلشون نور منتقل میشه و با سرعت خیلی بالا اطلاعات رو جابه‌جا می‌کنه (خیلی سریع‌تر از کابل‌هایی که با برق کار میکنن). نکته جالب اینجاست که کابل جدیدشون معادل ۱۹ تا فیبر نوری معمولیه، اما همه اینها رو تو قطر سیم معمولی (حدود ۰.۱۲۷ میلی‌متر، دقیقاً اندازه کابلی که الان هم جا افتاده) جا دادن. این یعنی با زیرساخت‌های الان هم میشه ازش استفاده کرد و نیاز به پهن‌تر کردن کابل و کندن خیابون و این چیزا نیست.
حالا چرا این کابل اینقدر خاصه؟ تو کابل‌های معمولی اگه چند تا فیبر با هم باشه، مرکز هر فیبر ممکنه رفتار متفاوتی با نور داشته باشه (یعنی نور بعضیاشون بیشتر پخش یا کم میشه و ممکنه داده گم بشه)، اما تو این کابل هر ۱۹ فیبر یه جور رفتار میکنن و نتیجه‌ش اینه که اطلاعات با افت کمتری جابه‌جا میشن و گم نمی‌شن.
برای اینکه این رکورد رو ثبت کنن اطلاعات رو ۲۱ بار از این کابل گذروندن (یعنی داده‌ها کل مسیری معادل ۱۸۰۲ کیلومتر – تقریباً فاصله نیویورک تا فلوریدا – رو طی کردن) و این وسط نکته مهم اینه که چطوری جلوی افت سرعت رو گرفتن و تونستن سیگنال رو تقویت کنن تا اطلاعات گم نشن. افت داده تو مسیر طولانی همیشه مشکل بزرگی بوده چون مثلاً هر چی فاصله بیشتر، داده بیشتر ضعیف میشه یا به قول فنی‌ها «نویز» روش می‌افته.
خلاصه مهندسای ژاپنی با حل این معضل‌ها، هم تقویت سیگنال رو بهتر کردن و هم راه‌حل‌هایی پیدا کردن که داده‌ها بتونن این مسافت ترسناک رو با همون سرعت و حجم منتقل بشن.
جالب بدونی که پارسال هم همین تیم یه رکورد دیگه زده بودن، اما اون موقع تونستن سرعت بالا رو فقط تو یه‌سوم این فاصله فعلی ثبت کنن. یعنی از اسفند ۱۴۰۱ تا الان اینقدر پیشرفت کردن!
حالا چرا باید این خبر برامون مهم باشه؟ چون حجم ترافیک اطلاعات دنیا هر روز داره بیشتر میشه، همه ما روزانه کلی فیلم و عکس و دیتا می‌فرستیم و می‌گیریم و زیرساخت‌های فعلی کم‌کم پاسخگو نیست. این رکورد نشون میده که میشه فیبر نوری‌ها رو ارتقا داد و ساختارهای جدید راه انداخت تا در آینده هم بتونیم نیازهای عجیب‌غریب دیتای دنیا رو پوشش بدیم.
در نتیجه این دستاورد می‌تونه راه رو باز کنه برای سیستم‌های ارتباطی نوری «با ظرفیت خیلی بالا» (یعنی سیستم‌هایی که می‌تونن حجم عظیمی از اطلاعات رو در مسافت‌های خیلی طولانی منتقل کنن و وقتی می‌گیم high-capacity یعنی دقیقاً همین)، و این موضوع رو به سمت کاربرد واقعی تو صنعت مخابرات ببریم.
در نهایت خلاصه بگم: با این سرعتای جدید، احتمالاً آینده اینترنت خیلی هیجان‌انگیزتر و سریع‌تر از اون چیزیه که فکر می‌کردیم! منتظر بقیه داستاناش باشین 😍🚀
منبع: +
