حتماً براتون جالبه بدونین که محقق‌ها به یه روشی فوق‌العاده برای ترمیم مینای دندون رسیدن که اصلاً فکرشو نمی‌کنین از کجا اومده: از پشم گوسفند و حتی موهای دور ریختنی! یعنی دارن با چیزایی که قبلش به عنوان زباله بهش نگاه می‌کردیم، دندون‌ها رو سالم‌تر و قوی‌تر می‌کنن.
اصل داستان اینجاست که کراتین (که یه جور پروتئینه و توی مو، پوست و ناخن ما پیدا میشه)، از پشم گوسفند استخراج می‌کنن و بعد به دندون‌ها میزنن. وقتی این کراتین به دندون می‌رسه، مثل یه لایه شیشه‌ای و کریستالی محافظ روش مینشن که حسابی شبیه مینای اصلی دندونه و جلوی پوسیدگی رو می‌گیره. مینا همون لایه فوق‌العاده سفت و سفیدی هست که دندون‌ها رو می‌پوشونه، ولی اگه از بین بره، دیگه بدن خودش نمی‌تونه ترمیمش کنه.
سارا گامئا (یکی از محقق‌ها از کالج سلطنتی لندن) میگه: “کراتین واقعاً می‌تونه جایگزین فوق‌العاده‌ای برای ترمیمهای دندونی الان باشه؛ هم پایدارتره چون از مواد بیولوژیکی دورریختنی مث مو و پوست میاد، هم دیگه خبری از رزین‌های پلاستیکی سنتی (که معمولاً توی دندون‌پزشکی استفاده میشه، اما خیلی بادوام نیست و گاهی حتی سمیه) نیست.” تازه کراتین خیلی طبیعی‌تر از این ترمیمهای پلاستیکی به نظر میاد؛ چون نزدیک‌تر به رنگ اصلی دندون میشه.
احتمالاً می‌دونین که پوسیدگی دندون یکی از شایع‌ترین مشکلات دندون‌پزشکی تو سراسر دنیاست و طبق آمار تخمینی، نزدیک به ۲ میلیارد نفر باهاش سروکله میزنن! حالا این پوسیدگی بیشتر به خاطر خوردن غذاهای اسیدی، بهداشت ضعیف دهن و استفاده روزمره از دندون‌ها پیش میاد و باعث ساییده شدن مینا میشه. اگه این مینا رو از دست بدیم، دیگه بازسازی نمیشه و ممکنه درد، پوسیدگی جدی و حتی از دست رفتن دندون پیش بیاد.
اما اینجاست که نوآوری محقق‌ها وارد میشه: اون‌ها اول کراتین رو از پشم گوسفند درآوردن و با آب مخلوط کردن. این ترکیب مایع تبدیل شد به یه لایه نازک. وقتی این فیلم کراتینی رو روی دندون آزمایشی زدن و با مواد معدنی بزاق دهان تماس دادنش، کم‌کم یه پوشش مرتب و شفاف روی دندون درست شد، دقیقاً شبیه مینا! تو مدت یه ماه، این لایه کراتینی کلسیم و یون فسفات (مواد اصلی سفتی مینا) رو به خودش جذب کرد و یه پوشش سخت و محافظ ساخت.
شریف الشارکاوی (یکی دیگه از محقق‌های این پروژه و متخصص دندون مصنوعی) توضیح داد: “برخلاف استخوان یا مو، مینا قابلیت بازسازی خودش رو نداره، و اگه بره، دیگه قابل برگشت نیست.”
حالا محقق‌ها دارن به این فکر می‌کنن که چطوری این روش رو وارد عمل کنن. مثلاً شاید بزودی خمیردندون‌هایی با کراتین وارد بازار بشه که بتونین توی خونه استفاده کنین، یا روکش‌های حرفه‌ای تو مطب دندون‌پزشک بزنین. به گفته خودشون، احتمال داره تا یکی دو سال آینده این محصولات بیاد دست مصرف‌کننده.
الشارکاوی هم میگه: “الان وارد دوره‌ای شدیم که زیست‌فناوری داره اجازه میده فقط علائم بیماری‌ها رو درمان نکنیم، بلکه عملکرد طبیعی بدن رو با مواد خود بدن برگردونیم. با ادامه توسعه و همکاری با شرکت‌ها، شاید بزودی بتونیم فقط با یه اصلاح موی ساده، دندون‌هایی قوی‌تر و سالم‌تر بسازیم!”
خلاصه که همه چی داره به نفع طبیعت، محیط زیست و البته لبخند ما پیش میره؛ شاید همون موهایی که قبلاً دور می‌ریختین، نهایتاً دندون‌هاتون رو نجات بدن!
(توضیح کوتاه: کراتین یه جور پروتئینه که توی ساختار مو، پوست و ناخن همه ماها وجود داره و اینجا نقش قهرمان رو بازی کرده!)
منبع: +
