چطور مربیای گلف کره‌ای روی حس و حال شاگرداشون و یادگیری تاثیر میذارن؟!

میخوام امروز در مورد یه تحقیق خیلی جالب باهاتون حرف بزنم که اومده دقیق بررسی کرده مربیای گلف توی کره‌جنوبی چطور روی شاگرداشون اثر میذارن. کل داستان حول چنتا موضوع مهم می‌چرخه: کیفیت برخورد مربیا یا همون Human Service Quality (یعنی اینکه چقدر با احترام و اخلاق با شاگرد برخورد می‌کنن و چقدر بهش اهمیت می‌دن)، احساسات شاگردا، میزان رضایتشون و اینکه آخر سر چقدر اون چیزی که تو کلاس یاد گرفتن رو تونستن تو بازیشون پیاده کنن (که بهش میگن Learning Transfer یعنی انتقال یادگیری به عمل!).

حالا چطوری تحقیق کردن؟ گرفتن از ۳۷۶ نفر بزرگسال که تو یکی دو سال اخیر توی زمین گلف‌های روباز کره درس گرفتن، پرسشنامه پر کردن. بعدشم با روش پیشرفته‌ای به اسم Structural Equation Modeling (SEM یعنی مدل‌سازی معادلات ساختاری – یه جور روش آماری شیک برای پیدا کردن رابطه بین چندتا عامل مختلف) اومدن داده‌ها رو تحلیل کردن.

نتیجه‌ها خیلی باحال بود! فهمیدن که هرچی کیفیت رفتار و برخورد مربی بهتر باشه، احساسات مثبت شاگردا (مثلاً انگیزه، شادی، حس خوب بعد تمرین) هم بیشتر میشه، و احساسات منفی (مثل ناراحتی، استرس یا سرخوردگی) کمتر میشه. پس واقعاً اخلاق و رفتار مربی مهمه!

جالب‌تر اینکه هم خود کیفیت کار مربی و هم همون حسای مثبتی که شاگرد پیدا می‌کنه، هر دو باعث میشن رضایت شاگرد از کلاس کلی بره بالا. اما برعکس، اگه کسی از جلسه حس بد یا منفی بگیره، سطح رضایتش کم میشه.

یه بخش خیلی کاربردی این تحقیق همین داستان انتقال یادگیری بود. یعنی چیزی که یاد می‌گیری واقعاً بتونی تو زمین استفاده کنی. اونا نشون دادن هرچی رضایت شاگرد بیشتر بشه، امکان اینکه یادگیریش رو تو کار واقعی پیاده کنه هم بیشتر میشه. یعنی وقتی از کلاس کیف کنی، احتمالاً تو زمین هم بهتر نتیجه می‌گیری. اما اگه حس منفی داشتی، معلومه که کمتر از اون آموزش استفاده می‌کنی.

باز اومدن یه لایه عمیق‌تر نگاه کردن و با تحلیل واسطه‌ای (Mediation Analysis یعنی بررسی اینکه یه عامل چطور از راه یه عامل دیگه روی نتیجه اثر می‌ذاره) نشون دادن اثر کیفیت سرویس مربی، هم از راه حس و حال شاگرد و هم رضایتش روی بحث انتقال یادگیری اثر می‌ذاره. مهم‌تر از همه، دیدن حس مثبت شاگردا، اول رضایتشون رو می‌بره بالا، بعد باعث میشه چیزایی که یاد گرفتن رو بهتر پیاده کنن؛ یعنی یه جور مسیر دو مرحله‌ای!

در آخر خلاصه کنم: اگه مربی گلفی تو کره‌جنوبی بخواد شاگرداش هم خوشحال باشن هم خوب یاد بگیرن و اون یادگیری رو تو زمین پیاده کنن، باید اول از همه رو “برخورد انسانی و ایجاد حس خوب” بین شاگرداش کار کنه. این تحقیق نشون داد که تجربه احساسی مثبت و رضایت، دوتا کلید اصلی برای نتیجه گرفتن شاگردا از آموزش ورزشی هست. پس مربیا باید حواسشون باشه که چطور با شاگرداشون رفتار می‌کنن و یادشون نره که کلی از موفقیت آموزش بستگی به همین جو خوب کلاس داره!

منبع: +