تا حالا به این فکر کردی که اگه به جای تراشههای کامپیوتری رایج، از لیزرها برای پردازش اطلاعات استفاده کنیم چی میشه؟ خب، یه استارتاپ خفن به اسم LightSolver توی تلآویو همچین کاری کرده و پردازنده لیزریش رو معرفی کرده که اسمش رو گذاشته LPU یا همون Laser Processing Unit.
یه کم توضیح بدم: LPU یعنی یه پردازنده که بجای ترانزیستور و سیم و اینا، با نور لیزر کار میکنه، و هدفش حل سریع معادلات پیچیده فیزیکی مثل معادلات دیفرانسیل جزئیه (این معادلات همونایی هستن که رفتار گرما، موج، یا کوانتومی رو توی دنیا مدلسازی میکنن!).
فرق اصلیش با کامپیوترهای کوانتومی و حتی پردازندههای گرافیکی (GPU ها) اینه که این یکی با یک آرایه کامل از لیزرها کار میکنه که همگی با هم توی یه شبکه سهبعدی هماهنگ میشن. همین سهبعدی بودنش باعث میشه از پردازندههای فوتونیکی معمولی که دوبعدی هستن، مقیاسپذیرتر باشه. فوتونیک هم یعنی فنآوری پردازش اطلاعات با نور به جای الکترون.
حالا چرا این مهمه؟ بزرگترین مشکل کامپیوترهای امروزی اینه که دائم باید بین پردازنده و حافظه داده جابهجا کنن. اینجوری هم کند میشن، هم کلی انرژی مصرف میکنن. LightSolver اما اومده حافظه نوری رو مستقیم داخل رزوناتورهای لیزریش جاسازی کرده. رزوناتور یه جور محفظه نوریه که نور رو توش گیر میاندازن تا تقویت بشه. این یعنی اطلاعات هر لحظه همونجا با نور ذخیره شده و لازم نیست هی داده رو ببری و برگردونی!
نتیجه چی میشه؟ سرعت پردازش ثابت و فوقالعاده بالا (در حد نانوثانیه!)، بدون اینکه مهم باشه مسئلهات چقدر بزرگه. واسه همین ادعا دارن که شبیهسازیهای بزرگ علم فیزیک رو خیلی سریعتر و کارآمدتر از هر سوپرکامپیوتر یا کامپیوتر کوانتومی فعلی میشه با این دستگاه انجام داد!
تا اینجای کار فکر نکن دست همه رسیده! قراره تا سال ۲۰۲۷ بتونن ۱۰۰ هزار متغیر رو باهاش حل کنن و واسه ۲۰۲۹ هم هدفشون یکی میلیون متغیره، که واقعاً عدد عجیبیه. تازه الان همین روزا نسخه آزمایشی (Alpha) و یه شبیهساز دیجیتالی از پردازندهشون رو به نام LPU Lab در اختیار پژوهشگرا گذاشتن تا بتونن روش تست و تجربه کنن.
البته اگه دلت میخواد باهاش ویندوز اجرا کنی یا بازی کنی، فعلاً باید قیدش رو بزنی، چون اصلاً واسه این چیزها ساخته نشده. این بیشتر خوراک دانشمندها و مهندسهاییه که کارشون حل مسائل بزرگ فیزیکیه.
مدیرعامل و همبنیانگذار LightSolver، روتی بن-شلمی، گفته: «کامپیوترهای معمولی طبیعت آنالوگ دنیا رو تبدیل به دیجیتال میکنن، و همین باعث هدر رفت زمان و انرژی میشه. با اجرای شبیهسازیهای بزرگ فیزیکی روی یه دستگاه فیزیکی واقعی (مثل LPU)، میشه خیلی سریعتر و بهینهتر جواب گرفت.»
تازه LightSolver با شرکتهای نرمافزار شبیهسازی و مراکز تحقیقاتی HPC (اینم یعنی High Performance Computing یا همون رایانش قدرتمند و سریع) شریک شده و داره پابهپای دانشمندا پروژه رو جلو میبره. حتی تو کنفرانسهای علمی مثل ACM Computing Frontiers هم مقاله و سخنرانی داشتن.
درکل، اگه دنبال آیندهی هیجانانگیز رایانهها و لبه تکنولوژی هستی، LPU قطعاً از اون چیزاست که باید زیرنظر بگیری!
منبع: +