خب بچه‌ها بیاین یه کم درباره اعتماد تو موقعیت‌های فوریتی مثل کمک‌های اولیه حرف بزنیم! خیلی از ماها این حس رو داشتیم که یه دفعه یکی تو یه شرایط اضطراری، ظاهر میشه، دست به کار میشه و همه بهش اعتماد میکنن بدون اینکه اصلاً بشناسنش. اصل ماجرای این تحقیق هم دقیقاً در همین مورده.
داستان این تحقیق اینه که اومدن بررسی کنن کِی و چرا مردم خیلی سریع به یه نفر تو کمک‌های اولیه اعتماد میکنن. اینا یه آزمایش با سناریوهای متنی درست کردن (یعنی داستان‌های کوتاه از موقعیت های کمک‌های اولیه)، و سه تا فاکتور اصلی رو بررسی کردن:
۱. رفتار رهبری: یا اتوکرات بودن (یعنی دیکتاتورطور و قاطع تصمیم میگیره) یا دموکرات بودن (یعنی نظر همه رو می‌پرسه).
۲. ثبات احساسی: یعنی کسی که تو شرایط بحرانی خونسرد و آروم باقی می‌مونه یا یکی که خودش هم استرس میگیره.
۳. نشونه تخصص: مثلاً داشتن یه کارت شناسایی یا یونیفرم که نشون بده طرف واقعاً تو کمک‌های اولیه کاربلده. (این رو بهش میگن expertise marker یعنی نشونه‌ای که نشون میده طرف متخصصه.)
حالا نتیجه‌ها چی شد؟ محقق‌ها فهمیدن که ترکیب “رهبری قوی” (یعنی اتوکراتیک) و “ثبات احساسی” (همون خونسردیه) باعث میشه مردم خیلی زود به آدم کمک‌کننده اعتماد کنن. حالا اگه اون آدم یه نشونه تخصص هم داشته باشه (مثلاً لباس خاص یا کارت)، این تاثیر بیشتر هم میشه! یعنی خیلی وقتا اگه طرف رو ندیدی هم، اگه ببینی یونیفرم کمک‌های اولیه پوشیده، قاطع حرف میزنه و خونسرده، راحت‌تر دنبالش راه میفتی و بهش اعتماد می‌کنی.
یه نکته دیگه اینه که این تاثیرات فقط تو داستان‌های کوتاه آزمایش شد (که به اینا تو تحقیق میگن vignette study یعنی مطالعه با سناریوهای ساختگی متنی)، اما هنوز کسی کاملاً مطمئن نیست تو موقعیت‌های واقعی هم همینطوره یا نه. محقق‌ها گفتن که لازمه دفعه بعدی تو شرایط واقعی‌تر و با انواع موقعیت‌های مختلف هم امتحانش کنن.
در کل اگه دوست داری موقع اضطراری مردم بهت اعتماد کنن، هم باید نشون بدی بلدی (مثلاً تخصص یا حتی یه نشونه کوچیک مثل یه کارت یا لباس) و هم باید خونسرد و قاطع عمل کنی. اینطوری بقیه سریع اعتمادشون جلب میشه و میشن دست راستت!
منبع: +
