حتماً شما هم وقتی اسم فلاپیدیسک میاد، یاد کامپیوترهای با مانیتورهای گنده و صدای خشخش بوتشدن میوفتین! همون فلاپیهایی که توشون فقط 1.44 مگابایت جا بود و به زور یه عکس میشد توش جا داد. خب، باورتون میشه هنوز تو سال ۲۰۲۴ دربارهش حرف میزنن؟! لینوکس هنوز از این تکنولوژی دایناسوری پشتیبانی میکنه.
چند روز پیش یه اتفاق بامزه افتاد. بعد از تقریباً ۳ سال بالاخره یه نفر پیدا شد به اسم “اندی شوچنکو” که یه پچ (یا همون آپدیت کوچیک برای برنامهنویسا) روی درایور فلاپیدیسک لینوکس زد! البته این آپدیت هیچ قابلیت جدیدی بهش اضافه نکرد، فقط یه ذره کدهای قدیمی که دیگه کاربردی نداشتن رو جمعوجور کرد تا نگهداریش راحتتر باشه. پچ یعنی یه اصلاح یا بهبود کوچیک در کد یه برنامه – معمولاً برای بهترشدن و تمیزتر شدنش.
حالا شاید بپرسین: آخه کی دیگه تو این دوره زمونه از فلاپی استفاده میکنه؟ الان همه یا SSD دارن که کلی ظرفیت و سرعت داره (SSD یعنی نوعی حافظه خیلی سریع و بادوام که به جای هاردای قدیمی اومدن)، یا اطلاعاتشونو تو Cloud storage نگه میدارن، یعنی یه جور حافظه ابری که لازم نیست چیزی بخری یا وصل کنی، فقط با اینترنت بهش دسترسی داری.
اما جالبه هنوز بعضی جاها مجبورن یا دوست دارن از این فلاپیهای قدیمی استفاده کنن! مثلاً تو یه زندان تو نیوجرسی قوانین جوریه که فقط زندانیها اجازه دارن ۲۰ تا فلاپی داشته باشن و اونجا هیچ نوع حافظه دیگهای رو قبول نمیکنن – این کارو کردن واسه مسائل امنیتی. فلاپیها به همین دلیل هنوز نمُردن!
تازه، وضعیت فروش فلاپیها هم کلی داستان داره. مثلاً شرکت سونی که یه زمانی پادشاه تولید فلاپی بود، سال ۲۰۱۰ رسماً تولیدشو تعطیل کرد. الان فروشندههای انگشتشماری مثل Tom Persky که خودش رو “آخرین مرد ایستاده” تو صنعت فلاپی معرفی میکنه، از باقیمونده انبارهاشون میفروشن و گفته نهایتاً تا ۴ سال دیگه همینم تموم میشه. یعنی اگه یه روزی عاشق فلاپی شدین، خیلی زود باید باهاش خداحافظی کنین!
از اون طرف، حتی با این آپدیت جدید، فلاپیدیسک همچنان همون ضعفهای قدیمی رو داره. ظرفیتش انقدر کمه که شاید به زور یه فایل Word امروزی روش جا بشه! ولی لینوکس، مثل یه آدم خاطرهباز که دلش نمیاد آلبوم عکسای قدیمیشو دور بندازه، هنوزم درایورهاشو نگه داشته. درایور همون نرمافزاریه که کمک میکنه سیستمعامل دستگاههای فیزیکی مثل فلاپیدرایو رو بشناسه و باهاش کار کنه.
راستش، بیشتر از اینکه آپدیت جدید نشونه بازگشت طلایی فلاپیدیسک باشه، نشون میده جامعه لینوکسیها دوست دارن کدهاشون مرتب و مرتبتر بمونه. واقعیت اینه که ارزش عملی فلاپی تقریباً تموم شده، ولی برای یه عده خاص یا کسایی که علاقه دارن با چیزای نوستالژیک سر و کله بزنن (نوستالژی یعنی حس دلتنگی و علاقه به چیزای قدیمی)، این میراث هنوز زندهست!
در نهایت باید گفت، بعیده فلاپیدیسک دوباره به دوران طلایی برگرده ولی فعلاً، حداقل روی لینوکس، جاش امنه و همین یه جور حس نوستالژی و سرگرمی برای علاقهمندا ایجاد میکنه. اما واسه استفاده تو دنیای واقعی، اصلاً قابل مقایسه با حافظههای پرسرعت و ارزون الان مثل SSD یا حتی فلش و حافظه ابری نیست و بیشتر یه یادگاری خاطرهساز به حساب میاد.
منبع: +