تا حالا فکر کردی اگه یه ربات یا شخصیت مجازی (مثلاً توی بازی یا دستیار صوتی) رفتاراش مثل یه آدم واقعی باشه، چی میشه؟ تازگیا یه مقاله جالب روی سایت arXiv منتشر شده که دقیقاً سر همین موضوع کار کرده. موضوع اینه: آیا مدل‌های زبانی بزرگ (LLM)، همون هوش مصنوعی‌های باحال مثل ChatGPT، می‌تونن برای شخصیت‌های مجازی، رفتارهایی براساس ویژگی‌های شخصیتی‌شون تولید کنن یا نه؟
یه توضیح سریع: LLM یا Large Language Model یعنی مدل زبانی خیلی بزرگ و پیشرفته که می‌تونه مثل یه آدم باهات گپ بزنه و جمله بسازه. همچنین، “شخصیت” هم به ویژگی‌هایی میگن که باعث میشه هر آدمی یه جور خاص رفتار کنه، مثلاً برون‌گرا بودن یا درون‌گرا بودن.
حالا این مقاله اومده روی این تمرکز کرده که مثلاً یه شخصیت مجازی قراره برون‌گرا (آدم‌های اجتماعی و پرحرف) یا درون‌گرا (آدم‌های ساکت و خودمونی) باشه. محققین اینطوری رفتاراش رو با هوش مصنوعی تنظیم کردن.
اونا چند تا آزمایش انجام دادن. توی آزمایش اول (که بیشتر حالت شبیه‌سازی بود)، دو تا شخصیت مجازی (یعنی ربات به ربات) رو روی دو سناریو گذاشتن: یکی جلسه مذاکره، یکی هم یخ‌شکنی (یعنی همون گفتگوهای اول برای آشنایی، مثل وقتی با کسی تازه آشنا میشی).
تو این سناریوها، با LLMها به هر کدوم از کاراکترها شخصیت خاص دادن. بعد با ابزارهای مختلف تحلیل زبانی (یعنی بررسی این‌که جملات چطور ساخته شدن) و طبقه‌بندی شخصیت، معلوم کردن آیا مدل واقعاً تونسته رفتار و حرف زدن کاراکترها رو شبیه شخصیت مورد نظرشون بکنه یا نه. مثلاً آیا اون برون‌گرا واقعاً پرانرژی و اجتماعی حرف میزنه یا نه؟
از اون طرف، نگاه کردن ببینن رفتار غیرکلامی هم فرق می‌کنه یا نه. رفتار غیرکلامی یعنی اون حرکات و اشاراتی که بدون حرف‌زدن منتقل میشه، مثل شکل نشستن، حرکات دست و صورت توی یه کاراکتر انیمیشنی.
آزمایش دوم جالبه! اومدن کاربرهای واقعی رو وارد ماجرا کردن که ببینن آیا وقتی آدم‌ها با این شخصیت‌های مجازی تعامل دارن، می‌تونن حدس بزنن شخصیتشون چیه. یعنی آیا وقتی یه کاراکتر براساس هوش مصنوعی رفتار می‌کنه و حرف میزنه، مردم می‌فهمن مثلاً برون‌گراست یا نه؟
نتیجه‌ش چی شد؟
به طور خلاصه، بله! مدل‌های زبانی بزرگ (همین LLMها) می‌تونن به‌خوبی برای شخصیت‌های مجازی، رفتار و حرف زدن مطابق با شخصیتشون تولید کنن. هم رفتارهای کلامی (چه میگه و چطور میگه) و هم غیرکلامی (مثلاً حرکات دست و صورت). تازه، کاربران هم فهمیدن شخصیت اون کاراکتر چیه.
این یعنی آینده هوش مصنوعی می‌تونه پر از شخصیت‌های مجازی باحال باشه که هویت و رفتار مخصوص خودشون رو دارن – نه فقط رباتای خشک و بی‌حال!
کلاً هدف این کار نشون دادن اینه که LLMها می‌تونن به دنیای شخصیت‌های مجازی هیجان و انسان‌بودن بیشتری بدن. اگه دنبال شخصیت‌های مجازی باحال‌تر و طبیعی‌تر هستی، باید حواست به این پیشرفت‌ها باشه!
منبع: +
