خب بیا با یه حقیقت ساده شروع کنیم: خیلی از تحقیق‌ها درباره رابطه بین معنا در زندگی و فکر کردن به خودکشی تو دنیا انجام شده، ولی بیشترشون فرهنگ‌های مختلف رو با هم قاطی می‌کنن. اما یکی گفته آقا صبر کن! بیا فقط چین رو نگاه کنیم ببینیم چی میشه. همین شد که یه سری پژوهشگر چینی ریختن دست به دست هم و یه متا-آنالیز جمع و جور انجام دادن.
حالا متا-آنالیز یعنی چی؟ یعنی میان کلی تحقیق رو که قبلاً انجام شده، میذارن کنار هم و با یه روش علمی نتیجه کلی می‌گیرن. اینجوری قدرت نتیجه‌گیری بیشتر میشه.
تو این آنالیز، یکی از نکته‌هایی که بررسی شده، اینه که واقعاً یه زندگی با معنا چطوری می‌تونه جلوی فکرای خودکشی رو بگیره. جالبش اینجاست که توی نتایج اومده بود هرچی آدم‌ها حس کنن زندگی براشون معنا داره، احتمال اینکه به خودکشی فکر کنن پایین‌تر میاد. یعنی بین این دو تا یه رابطه معکوس حسابی قوی هست: یه عدد آوردن به اسم r=−۰/۳۸۷، یعنی هرچی معنای زندگی بیشتری حس کنی، کمتر می‌خوای به اون فکرای بد فکر کنی!
اما ماجرا اینجا تموم نمیشه. اومدن ریزتر شدن ببینن چه عواملی باعث میشه این رابطه کم و زیاد بشه. مثلاً تفاوت اقتصادی منطقه‌ها: تو مناطقی که وضع اقتصادی خراب‌تره (یعنی جاهای کمتر توسعه‌یافته)، معنا داشتن تو زندگی بیشتر افراد رو از این افکار دور نگه می‌داره. خلاصه تو جاهایی که زندگی سخته‌تره، معنا تو زندگی میشه مثل یه سپر قوی.
بعداً اومدن ابزارهایی که باهاش فکر خودکشی رو اندازه می‌گیرن رو هم بررسی کردن. دیدن هرچی این ابزارها دقیق‌تر باشن، مثلاً تست روانشناسی خاص به جای چندتا سؤال ساده، این ارتباط خودش رو بیشتر نشون می‌ده.
یه نکته بامزه هم راجع به بحران‌های عمومی هست؛ مثلاً همین پاندمی کرونا (یعنی زمانی که ویروس کرونا همه جا پخش شده بود و زندگی‌ها به هم ریخت). تو این دوران، معنا داشتن تو زندگی حتی بیشتر از قبل نقش محافظ رو بازی می‌کرد. یعنی هرکی معنای قوی‌تری برای زندگی خودش حس می‌کرد، کمتر فکرای منفی سراغش میومد. کرونا باعث شد خیلی‌ها آسیب‌پذیرتر بشن، اما معنا داشتن یه جور واکسن روانی شد.
یه چیزی که برعکسِ یافته‌های بقیه کشورها بود، اینه که این رابطه تو چین اصلاً ربطی به جنسیت (مرد یا زن بودن) نداشت. یعنی این ماجرا برای همه تقریباً یکسان بود!
در نهایت، این متا-آنالیز نشون داد اگه تو چین، سیاست‌گذارها و مشاورها دنبال راهی باشن تا مردم معنی بیشتری تو زندگیشون پیدا کنن، احتمال خودکشی کلی میاد پایین‌تر—به خصوص تو جاهای کمتر توسعه‌یافته و توی دوران بحران. پس در آینده باید برنامه‌ها جوری باشه که هم به اختلاف اقتصادی توجه کنن، هم به بالا بردن تاب‌آوری (یعنی اینکه مردم در برابر مشکلات قوی‌تر بشن).
خلاصه، میشه گفت اگه هرکسی بتونه معنی خاص خودش رو برای زندگیش پیدا کنه، یه قدم بزرگ برداشته تا از افکار منفی فاصله بگیره! چطوره شما هم چند دقیقه به این فکر کنین که چه چیزی به زندگی‌تون معنا می‌ده؟
منبع: +
