خب بچهها، بذارین براتون یه داستان واقعی و البته مهم از حال و اوضاع روانی دانشآموزان دبیرستانی تو منطقه شونده (Shunde) در شهر فوشان، استان گوانگدونگ چین تعریف کنم. این یه تحقیق حسابی گسترده بود که کلی بچهمدرسهای توش شرکت داشتن و هدف اصلیش این بود که بفهمن جوونهایی که درست وسط سن بلوغ و حساسیتهای خاصش هستن، چه مشکلات روانی دارن و چی چیزهایی باهاش ارتباط داره.
برای این کار اومدن از چندتا پرسشنامه معروف استفاده کردن:
- MMHI-60: این همون تست اندازهگیری سلامت روان دانشآموزاست.
- SRBES و SRAS-C: ابزارهایی هستن برای سنجش رفتارها و نگرشهایی مثل فرار از مدرسه (یعنی واسه بچههایی که دلشون نمیخواد برن مدرسه یا به بهونههای مختلف در میرن).
- CIAS-R: یه مقیاس برای سنجش اعتیاد اینترنتی، یعنی چقدر کسی به اینترنت وابسته یا معتاد شده.
- PSQI: این یکی کیفیت خواب رو میسنجه، چون خواب بیکیفیت حسابی روی حال آدم تاثیر میذاره.
- ASTS: مقیاسی برای بررسی تمایل به خودکشی. خیلی مسئله مهم و حساسیه.
- CD-RISC: این مقیاس میزان تابآوری افراد رو نشون میده؛ یعنی اینکه طرف چقدر میتونه در برابر مشکلات دوام بیاره و خودش رو بازسازی کنه.
- SES: مقیاس عزت نفس؛ همون حس باارزش بودن و دوست داشتن خود.
حالا نتایج این تحقیق:
۸۰۱۳ تا دانشآموز توی این پژوهش شرکت کردن. عدد واقعا زیادیه! از بینشون:
- ۲۲/۴ درصد طبق MMHI-60 مشکلات سلامت روان داشتن.
- ۱۹/۷ درصد طبق SRBES مشکل نشون دادن.
- ۵/۴ درصد طبق CIAS-R معتاد اینترنت بودن.
- ۲۰/۳ درصد طبق ASTS تمایل به خودکشی داشتن یا مشکل خودکشی داشتن.
جالب اینه که فقط ۶۲ نفر (یعنی ۰/۸ درصد از کل بچهها) تو هر ۴ تا مقیاس بالا، مشکل جدی نشون دادن؛ یعنی از هر نظر حال دلشون خوب نبود.
یک چیز جالبی که تو دادهها پیدا شد اینه که نمرات CD-RISC (تابآوری) و SES (عزت نفس) با همدیگه رابطه مثبتی داشتن، یعنی هرکی تابآوریش بیشتره، عزتنفسشم بالاتره، و برعکس. اما این دوتا با مقیاسهای مربوط به مشکلات، رابطه منفی دارن. یعنی هرچی عزتنفس و تابآوری بیشتر باشه، مشکلاتی مثل فرار از مدرسه، اعتیاد اینترنتی، بدخوابی و تمایل به خودکشی کمتر میشه.
یه نکته قابل توجه دیگه این بود که این مشکلات بین دخترها و پسرها فرق داشت:
- دخترا از نظر فرار از مدرسه، کیفیت پایین خواب، تمایل به خودکشی، اعتیاد به اینترنت و سایر شاخصهای منفی، امتیازشون بالاتر بود.
- در عوض عزتنفس و تابآوریشون (SES و CD-RISC) پایینتر از پسرا بود.
علاوه بر جنسیت، چندتا عامل دیگه هم موثر بودن:
- وضعیت اقتصادی خانواده
- سطح تحصیلات پدر و مادر
- رتبه و سطح درسی بچه تو مدرسه
اینا همه با وضعیت سلامت روان بچهها ارتباط داشتن.
خلاصه مقاله:
این پژوهش نشون داد که بخش زیادی از دانشآموزهای دبیرستانی تو چین (و قاعدتاً کشورای دیگه هم ممکنه همین باشه) با مشکلاتی مثل افسردگی، استرس، اضطراب، بیخوابی، فرار از مدرسه، اعتیاد اینترنتی و حتی میل به خودکشی درگیرن. پس لازمه برای حمایت از سلامت روان این سنین، برنامهریزی و سیاستگذاری هدفمند انجام شه. به زبان ساده: باید هرچی زودتر دست به کار شد تا این بچهها بتونن تو دنیای فعلی حال بهتری داشته باشن.
راستی، اصطلاحاتی که بالا گفتم مثل اعتیاد اینترنتی یا تابآوری، تو زبان معمول شاید کمتر شنیده باشیم، اما اینا چیزایی هستن که روزبهروز بین جوونا مهمتر میشن. پس حواسمون باشه این نسل حساس تو این محیط پر از استرس، بیشتر از همیشه نیاز به حمایت دارن.
منبع: +