خب بچهها، بذارید براتون یه داستان واقعی بگم درباره دانشآموزای هنرستانی تو استان هنان چین که با مشکل اعتیاد به اینترنت و مسائل روحی دست و پنجه نرم میکنن. کلی نکته جالب و حتی عجیب این وسط پیدا شده که بد نیست بدونید!
ماجرا از این قراره: یه گروه تحقیقاتی بین خرداد تا مرداد ۲۰۱۸ اومدن از ۳٬۰۵۱ تا دانشآموز هنرستانی تو هنان (Henan یعنی یکی از بزرگترین استانهای چین!) با یه پرسشنامه کامل پرسیدن که اوضاع نتگردیشون چطوره و وضعیت روحیشون رو هم بررسی کردن. این کار با روشی به اسم «نمونهگیری خوشهای لایهای» انجام شد که یعنی به صورت هدفمند از گروههای مختلف انتخاب کردن تا آمارشون قابل اعتمادتر باشه.
واسه سنجش اعتیاد به اینترنت اومدن از یه ابزاری به اسم Internet Addiction Test استفاده کردن (همون تست اعتیاد به اینترنت که معلوم میکنه وضعیت اینترنتگردیت چقدره!)، بعدش هم با یه پرسشنامه دیگه وضعیت سلامت روانیشون رو بررسی کردن (Mental Health Inventory یعنی یه سری سوال درباره روحیه، اضطراب، افسردگی و غیره).
حالا نتیجهها چی بود؟ بیش از نصفشون یعنی حدود ۵۹ درصد از بچههای هنرستانی یه جور مشکل روحی داشتن! حتی وقتی بچهها رو بر اساس شدت اعتیاد اینترنت تقسیم کردن، باز هم نتایج جالب شد:
- اونایی که معمولی از اینترنت استفاده میکردن، ۶۵ درصدشون مشکل روحی داشتن.
- بچههایی که مشکلدار بودن (یعنی یه کم بیش از حد به نت وابسته بودن)، ۵۴ درصدشون مشکل داشتن.
- کسایی هم که رسماً معتاد به اینترنت بودن (اون دسته سومی!)، حدود ۳۴ درصد مشکل روحی داشتن.
یعنی حتی اونایی که زیاد با اینترنت حال نمیکردن هم مشکلات داشتن، اما اوضاع کسایی که به اینترنت معتاد بودن نسبتاً بهتر بود… شاید چون خودشون رو با نت سرگرم کرده بودن و کمتر احساس مشکلات روحی میکردن، کی میدونه!
از بین همه دانشآموزا، یه سری عوامل هم مشخص شد که حسابی اوضاع روحی رو بدتر میکرد. مثلاً:
- بیماری جسمی (یعنی بچههایی که یه ناراحتی مزمن یا مشکل پزشکی داشتن)
- یبوست همیشگی (مزمن، یعنی مدام یبوست داشتن!)
- احساس تنهایی و انزوا (loneliness یعنی وقتی حس میکنی کسی تو زندگیت نیست یا خودتو تنها حس میکنی)
اینایی بودن که تو همه گروهها، چه کم استفاده، چه معتاد، مهمترین عاملِ خطر بودن.
یه سری عوامل دیگه هم بودن که فقط تو بعضی گروهها اثر داشتن:
- عضو بودن در اقلیتهای قومی (ethnic minority یعنی از قوم یا نژاد متفاوت بودن نسبت به خیلی از بچههای دیگه)
- تجربه رفتار جنسی (sexual behavior یعنی کسایی که رفتار جنسی داشتن)
- سطح تحصیلات پایین مادر (همین که مادرشون زیاد درس نخونده بود یا تحصیلات پایینی داشت)
این سه تا هم تو کل جمعیت و البته تو گروههای استفاده معمولی و مشکلدار از اینترنت، ریسک رو بالا میبرد.
یه نکته دیگه هم اینه که سیگار کشیدن هم به افزایش احتمال مشکلات روحی ربط داشت، مخصوصاً تو کل جمعیت و اونهایی که استفاده معمولی از اینترنت داشتن.
جمعبندی قضیه چیه؟ دانشآموزای هنرستانی تو چین واقعاً حسابی درگیر مسائل روحی هستن، خصوصاً اونایی که عزیزی به اینترنت دارن! یعنی قضیه فقط ما نیستیم که بعضی وقتا فکر میکنیم همه چی عالیه اما تو دنیا کلی دانشآموز هستن که زیر بار اینترنت و خستگیها و تنهاییها له میشن.
نتیجه آخر این تحقیق اینه که اگه بخوایم وضع روحی این بچهها بهتر بشه، باید خیلی زود به سراغ همین عوامل خطر بریم و روشون کار کنیم. هر چی زودتر واسشون حمایت و راهکار بذاریم، نتیجه بهتره. خلاصه، مراقب روحیه اطرافیانتون باشید و نذارید اعتیاد به اینترنت یا حس تنهایی، زندگی کسی رو خراب کنه! 😉
منبع: +