تا حالا فکر کردی ورزشکارای حرفه‌ای با اینکه همیشه قوی و باانرژی به نظر میان، چقدر ممکنه توی ذهنشون درگیر باشن؟ راستش، این آدم‌ها هم مثل بقیه خیلی وقتا زیر فشارای روانی زیاد قرار می‌گیرن و اونطور که تصور میشه همیشه همه چی گل‌وبلبل نیست.
یه چیزی رو جالبه بدونی، کسایی که مسئول سلامت این ورزشکاران هستن (مثلاً مربیای ورزشی یا به اصطلاح متخصصای تربیت بدنی یا همون ATها)، معمولاً اگه ببینن یک ورزشکار مشکل روحی یا روانی داره باید بیان و کمکش کنن. اما واقعیت اینه که خیلیاشون خودشون هم آموزش کافی ندیدن و دقیقاً نمی‌دونن چطور باید با مسئله برخورد کنن.
حالا بیام به بخش اصلی یعنی این مقاله. محقق‌ها یه بررسی دقیق (که بهش میگن “scoping review” یعنی بررسیِ کلی و جمع‌بندی از اطلاعات موجود) انجام دادن تا بفهمن مربیای ورزشی چه کارایی می‌تونن انجام بدن که بهتر به وضعیت روحی ورزشکارا کمک کنن.
برای این کار، یه روش استاندارد به اسم PRISMA-ScR استفاده کردن که یعنی تو هر مرحله دقیقاً می‌دونستن دنبال چی باید بگردن و همه چیز مرتب پیش می‌رفته. اولش اونا تو هشت تا دیتابیس مختلف (مثل PsycINFO، SPORTDiscuss، Google Scholar و …) دنبال مقاله‌های خفن گشتن و نهایتاً از بین ۱۲۰۴ تا مقاله اولیه، ۲۲ تا رو که دقیقاً به موضوعشون ربط داشت، انتخاب کردن.
این مقاله‌هایی که انتخاب کردن بین سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴ چاپ شده بودن و موضوعشون ورزشکارایی بین ۸ تا ۲۵ سال بود که تو باشگاه‌ها یا سازمان‌های ورزشی غربی فعالیت داشتن.
حالا نتیجه‌ها رو اومدن توی چهار دسته تقسیم کردن:
- آموزش (Training): یعنی مربی‌ها باید خودشون رو به روز کنن و دقیق یاد بگیرن چطور از تکنیک‌های روانشناسی تو ورزش استفاده کنن. این بخش کلی خلا ها رو توی آموزش مربیای فعلی نشون داده چون خیلیا آموزش روانی ندیدن.
- پیشگیری (Prevention): این یعنی یه سری کارا انجام بدیم که اساساً حال بد برای ورزشکار پیش نیاد یا اگه پیش میاد خیلی بد و وخیم نشه. مثلاً ایجاد فضای دوستانه و حمایتی باعث میشه کمتر کسی دچار استرس شدید بشه.
- روش‌های مداخله (Intervention Strategies): اینجا مربیا یاد می‌گیرن بر اساس نیازای پایه‌ای روانی ورزشکارا چطور باید دخالت کنن و کمکشون کنن که ذهنشون راحت‌تر باشه.
- ارجاع دادن (Referral): اگه دیدن موضوع جدی‌تره و خودشون از عهده‌اش برنمیان، فوری باید ورزشکار رو به یه متخصص روان (روانشناس یا روانپزشک) وصل کنن که درست و حسابی کمک بگیره.
از اون چهار بخش، توی نتایج مقاله‌ها نشون داده شده که بحث پیشگیری و مداخله یعنی همون جلوگیری و کمک به موقع، بیشتر از همه اهمیت داره و بیشتر در موردش کار شده.
در نهایت یعنی چی؟ یعنی برای حمایت درست از ذهن ورزشکارا، لازم مربیا هم خوب آموزش ببینن، هم آماده باشن که به موقع کارو دست حرفه‌ایا بدن. تازه نویسنده‌ها گفتن بهتره تو تحقیقات آینده بررسی شه که این راهکارا و آموزش‌ها دقیقاً تو بلندمدت چه تاثیری روی ذهن و حال ورزشکارا میذاره.
پس خلاصه اگه فکر کردین ورزشکارا همیشه شادن و بی‌دغدغه، باید بگم اصلا اینطور نیست! و حمایت درست مربی‌ها تو سلامت روانشون فوق‌العاده مهمه.
منبع: +
