یه خبر خیلی جالب! محقق‌های دانشگاه ییل و دانشگاه ایالتی اوهایو یه اپلیکیشن موبایلی به اسم OTX-202 ساختن که نتایج فوق‌العاده‌ای برای کاهش رفتار و افکار خودکشی توی بیماران روانپزشکی شدید داشته. اصلاً قضیه از این قراره که یکی از مشکلات اصلی تو دنیای امروز، رفتارهای پرخطر و افکار خودکشی، مخصوصاً بعد از ترخیص از بیمارستان‌های روانپزشکیه.
بر اساس تحقیق جدیدی که این تیم انجام داده، استفاده از اپ OTX-202 باعث شد نرخ تلاش برای خودکشی بعد از ترخیص بیمارها، تقریباً 58 درصد کاهش پیدا کنه! یعنی اگه قبلاً تعداد زیادی از این افراد دوباره سراغ رفتارهای خطرناک می‌رفتن، حالا با کمک این اپلیکیشن تو اون دوره حساس بعد از بیمارستان، وضعیت خیلی بهتر میشه.
OTX-202 دقیقاً چیکار میکنه؟ اپلیکیشن یه جوری طراحی شده که درمان مخصوص خودکشی رو به صورت هدفمند به کاربر ارائه میده. یعنی صرفاً یه برنامه حرف درمانی دم‌دستی نیست! مثلاً توی اپلیکیشن یه سری درس و تمرین و راهکارِ دقیق به آدم‌ها داده میشه که با افکار و انگیزه‌های منفی مبارزه کنن. این بهش میگن Suicide-specific therapy، یعنی درمانی که دقیقاً هدفش اینه که جلوی فکر و رفتار خودکشی رو بگیره.
در کنار این اپلیکیشن، گروه کنترل هم بودن که یه اپ دیگه داشتن که فقط درباره ایمنی و نکاتی برای مراقبت از خودشون آموزش می‌داد. گرچه اول هر دوتاشون پیشرفت داشتن، ولی توی ۲۴ هفته بعد از ترخیص، اونایی که OTX-202 رو داشتن خیلی پایدارتر موندن و افکار منفی دوباره مثل بقیه برنگشت.
اصلاً چرا این ماجرا اینقدر مهمه؟ آمارها تو آمریکا واقعاً ترسناک شده. مثلاً خودکشی دومین علت مرگ بین ۱۰ تا ۱۴ سال و ۲۵ تا ۳۴ سال هست! واسه گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال سومین و واسه ۳۵ تا ۴۴ هم چهارمین عامل مرگه. فقط توی بیست سال اخیر، نرخ خودکشی تو آمریکا بیش از ۳۳ درصد افزایش پیدا کرده! سالیانه نزدیک به یک میلیون نفر بالغ تو آمریکا اقدام به خودکشی می‌کنن و حدود ۵۰۰ هزار نفر کارشون به بیمارستان می‌کشه. هزینه‌های سنگینی هم به جامعه تحمیل میشه (در حد ۵۰۰ میلیارد دلار در سال!) اما بر خلاف بیماری‌های مرگبار دیگه، هنوز درمان دارویی تضمینی یا راه‌حل تأیید شده وسیع برای بیشتر افراد پرخطر نداریم.
یکی دیگه از مشکلات جدی اینه که بعد از خروج از بیمارستان، خیلی‌ها دسترسی به درمانگر ندارن یا نوبت گرفتن و ادامه درمان خیلی سخته. اینم دقیقاً جاییه که OTX-202 می‌تونه کلی کمک کنه. فرض کن اپلیکیشن رو گوشیت باشه و هر وقت نیاز داشتی یا حس کردی شرایطت بحرانیه، می‌تونی همون‌جا تمرین‌ها و آموزش‌های مخصوص رو انجام بدی.
یه توضیح درباره یک آزمون مهم که تو این تحقیق استفاده شده: CGI-SSC مخفف Clinical Global Impression for Severity of Suicide-Change هست، یه مقیاس استاندارده که پزشک‌ها باهاش میزان شدت علائم و تغییر وضعیت بیمار رو اندازه می‌گیرن.
آزمایش OTX-202 هم خیلی جدی برگزار شده: یه آزمون بزرگ چندمرکزی و دوسوکور (Randomized controlled trial) بین ۳۳۹ نفر در شش بیمارستان آمریکا. یه گروه اپ OTX-202 گرفتن و گروه دیگه اپ کنترل، و هر دو زیر نظر درمانگر بودن. نتیجه؟ اون‌هایی که OTX-202 داشتن، پیشرفت خیلی بیشتری داشتن و علائم‌شون خیلی کم شد.
حتی دکتر ست فایراستین از دانشگاه ییل که یکی از نویسنده‌های اصلی این تحقیق بود گفته: “بیشتر بیماران و خانواده‌هاشون، دسترسی به ابزارها و منابع موثر برای کاهش ریسک خودکشی در آینده ندارن. این اپلیکیشن ممکنه یک تغییر اساسی باشه و حسابی تو وضعیت سلامت روان تاثیر بذاره”.
در کل، این اپلیکیشن و رویکرد جدید می‌تونن یه راهکار فوق‌العاده باشن برای حمایت از بیماران تو اون دوران حساس بعد از مرخصی، مخصوصاً وقتی امکان دسترسی راحت به درمانگر نیست. امیدواریم این مدل نوآوری‌ها باعث بشه حتی یه نفر کمتر دچار آسیب بشه یا یه خانواده کمتر داغ‌دار بشه.
منبع: +
