خب بچه‌ها، یه خبر جالب دارم براتون! همیشه فکر می‌کردیم فقط آدما یا بعضی پرنده‌ها می‌تونن ریتم موزیک رو درک کنن و بدنشون رو باهاش هماهنگ کنن (مثلاً همون جور که وقتی آهنگ باحال پلی میشه شروع می‌کنیم دست زدن یا پا تکون دادن). ولی حالا محقق‌ها فهمیدن که ماکاکاها (یه جور میمون هستن که تو آسیا زیاد پیدا می‌شن) هم می‌تونن با ریتم موسیقی دست بزنن!
تا قبل از این، تقریباً همه می‌گفتن فقط اون حیوانایی می‌تونن این کار رو بکنن که “vocal-learning” دارن، یعنی همونایی که می‌تونن صدا یا آواز جدید یاد بگیرن؛ مثلاً پرنده‌هایی که تقلید می‌کنن. یه تئوری معروف هم هست به اسم “vocal-learning hypothesis” که میگه توانایی هماهنگ شدن با ریتم فقط مخصوص جانداراییه که مغزشون راه بین گوش و حرکت رو خیلی قوی زده، تا بتونن صداها رو یاد بگیرن.
ولی الان با این تحقیق تازه، این فرضیه حسابی به چالش کشیده شده! چون این میمونا تونستن با مترو‌نوم (همون دستگاهی که ضرب منظم می‌زنه) هماهنگ بشن و بعدشم که آهنگ واقعی براشون پخش کردن، همچنان به ریتم درست دست زدن. جالبه که این کار رو حتی وقتی واسشون جایزه نمی‌ذاشتن یا حتی وقتی موزیکی رو می‌شنیدن که قبلاً نشنیده بودن هم ادامه دادن. یعنی دیگه فقط بحث حفظ کردن و جایزه گرفتن نبوده، یه چیزی عمیق‌تر تو مغزشون خبر داشته!
یه اصلاح مهم اینجا داریم به اسم ایزوکرونیسیتی (Isochronicity) که یعنی جاندار بتونه حرکتش رو دقیقاً با ریتم منظم موسیقی هماهنگ کنه. واقعاً تو دنیای حیوانات فقط بعضی پرنده‌ها و شاید یه تعداد خیلی کم از گونه‌های دیگه این توانایی رو دارن. ولی حالا می‌بینیم میمون‌ها هم کم کم دارن به جمع اضافه می‌شن!
برگردیم به داستان تحقیق: گروه محقق‌ها به سرپرستی “Vani Rajendran” اومدن یه سری میمون رو آموزش دادن که با مترو‌نوم دست بزنن. بعدش کم‌کم بُردنشون سراغ موزیک واقعی که توش هزارتا صدا و پیچیدگی وجود داره و فهمیدن همچنان می‌تونن خودشون رو با ضرب آهنگ هماهنگ کنن. تازه اینم جالبه بدونین که خیلی از حیون‌ها حتی با کلی تمرین هم اصلاً نمی‌تونن این‌جوری ریتم بگیرن.
یکی از نتایج مهم این تحقیق که تو مجله Science هم چاپ شده اینه که ریشه درک ریتم تو مغز موجودات خیلی قدیمی‌تر و گسترده‌تر از اون چیزیه که قبلاً فکر می‌کردیم. تا قبل از این، ریتم و موزیک رو یه جورایی اختصاصیِ فرهنگ و رفتار انسانی می‌دونستن، ولی حالا شاید داستان کاملاً فرق داشته باشه!
در نهایت اگه بخوام خلاصه کنم داستان رو: میمون‌ها بعد از یه عالمه تمرین، یاد گرفتن که بتونن مثل آدما ریتم موسیقی رو حس کنن و باهاش حرکت بدن بزنن. این یعنی احتمالاً اجداد ما خیلی وقت پیش‌ها هم همچین توانایی رو داشتن و شاید حسِ ریتم، یه برگ خیلی قدیمی تو دفترچه تکامل ما باشه. تازه ممکنه همین داستان‌ها به فهمیدن اینکه مغز ما چجوری ریتم و زمان رو درک می‌کنه، هم کمک کنه.
پس دیگه دفعه بعدی که آهنگ گذاشتی و پا تکون دادی، بدون که شاید یه میمون هم اونور دنیا داره همین کار رو می‌کنه!
منبع: +
