پهپاد مادر! وقتی پهپاد بزرگ، پهپادهای کوچیک‌تر با خودش حمل می‌کنه و حمله دقیق می‌زنه

فکرشو بکن یه پهپاد بزرگ (همون پهپادهایی که بدون خلبان و از راه دور کنترل میشن) تو آسمونه و خودش چند تا پهپاد کوچیک‌تر جنگی رو هم مثل مادر با خودش حمل می‌کنه. حالا گفته بودن آمریکا یه آزمایش انجام داده که واسه اولین بار، تونستن از یک پهپاد جنگی بزرگ به اسم MQ-9A (که ساخت جنرال اتمیکس هست و اسم مدلش بلاک ۵ه) یه پهپاد کوچیکِ انتحاری به اسم Switchblade 600 رو از آسمون رها کنن.

اینجور پهپادهای کوچیک انتحاری رو بهشون میگن Loitering Munition یا پهپادهای سرگردون که بهشون می‌گن خودشون پرسه می‌زنن تا هدف رو پیدا کنن و خودشون رو منفجر کنن! اسم قشنگش هم Switchblade 600 بود، که دو مدلش آزمایش شد: یکی سرجنگی خنثی و یکی با سرجنگی واقعی و انفجاری.

این آزمایش، از ۲۲ تا ۲۴ جولای تو یه محل نظامی معروف به اسم Yuma Proving Grounds در آمریکا انجام شد.

حالا این وسط، دو تا شرکت اصلی همکاری کردن: General Atomics Aeronautical Systems (که کارش ساخت پهپادهای بزرگه) و AeroVironment (که متخصص ساخت همین Switchblade هاست). رئیس جنرال اتمیکس گفته بود این کار مشترک نشون داد اگه فناوری‌های بدون سرنشین مختلف رو با هم ترکیب کنی، واقعاً دست سربازها کلی امکانات تازه میده.

یکی از جذابیت‌هاش این بود که وقتی MQ-9A این Switchbladeها رو حمل می‌کنه، هم می‌تونه خودش از فاصله دورتری از خطر باقی بمونه (یعنی جلوتر نیاد که دشمن نابودش کنه)، هم بُرد حمله Switchblade بالا میره. یعنی مثلاً فرمانده‌ها می‌تونن تو شرایطی که هوا و زمین پر از تهدید دشمنه هم، گزینه‌های بیشتری برای حمله داشته باشن.

یه نکته خیلی خفن اینکه بعد از این که سوئیچ‌بلیدها رو از MQ-9A رها کردن، کنترل یکی رو از ایستگاه کنترل زمینی پهپاد برداشتند و تحویل یه کاربر دیگه همون نزدیک عملیاتی دادن! یعنی یک جور سپردن کنترل بین آدمای مختلف، بستگی به نیاز عملیات.

این کار نشون داد که هم فناوری شرکت GA-ASI می‌تونه با هواگردهای ساخت خودش و حتی شرکت‌های دیگه (مثل AV) هماهنگ شه، هم این روش جدید یعنی استفاده از پرنده‌های مختلف، دست فرمانده تو میدون نبرد رو خیلی بازتر می‌کنه. می‌تونن کارای ریسکی‌تری انجام بدن با خطر کمتر برای نیروهاشون.

کلاً AeroVironment گفته که این Switchbladeهاش الان تو چند میدان نبرد مختلف جهان دارن استفاده میشن و مشتری‌های متعددی هم گرفتن. حالا با این ترکیب جدید با MQ-9A، هم کارایی پهپادها بیشتر شده، هم حمایتشون از نیروهای زمینی خیلی برد بالا و پیشرفته شده.

یکی از مدیرای AeroVironment گفته این دستاورد فقط پیشرفت فنی نیست، بلکه یه نشونه واضح از قابلیت ترکیب تکنولوژی‌های کاردرست برای ایجاد برتری تو عملیات نظامیه.

یه نقطه قوت مهم این سیستم اینه که Switchblade 600 حالا هم از طریق ماهواره (SATCOM) کنترل میشه – یعنی میتونه هرجا و هرزمان عملیات دقیق انجام بده – هم میشه ازش واسه هدف قرار دادن اهداف دور از دید و حتی زرهی با دقت بالا استفاده کرد. دیگه لازم نیست کلی ابزار شناسایی و اطلاعاتی (ISR) جدا همراه داشته باشن.

از لحاظ فنی، سوئیچ‌بلید ۶۰۰ دوربین‌های خیلی پیشرفته (EO/IR گیمبال) و کنترل پروازی خیلی دقیق داره. با یه لانچر لوله‌ای هم به راحتی میفرستنش آسمون (Tube-launch یعنی پرتاب از توی لوله‌های خاص).

خلاصه اگه بخوای جمع‌بندی کنم: این آزمایش نه تنها رکورد زد، بلکه یه جور روش حمله هوای-به-زمین آینده‌پسند رو نشون داد. جوری که پهپاد بزرگ مادر (MQ-9A) مثل کشتی مادر میشه و هر وقت لازم شد، پهپادهای کوچیک انتحاری (Switchblade 600) رو از راه دور رها می‌کنه و هرکدومشون رو حتی میشه از راه ماهواره جابجا و کنترل کنن. عملیاتی و امتحان‌شده هم هست و معلومه آینده جنگ‌ها خیلی به این جور فناوری‌های ترکیبی و هوشمند وابسته‌تر میشه.

منبع: +