اگه فکر کردین رباتها همیشه توی کار خودشون تنها هستن و نمیتونن با هم ارتباط داشته باشن، باید بگم قضیه داره عوض میشه! یه استارتاپ آمریکایی به اسم OpenMind اومده و همهچی رو عوض کرده. این بچهها با تمرکز روی نرمافزار، یه سیستم عامل به اسم OM1 ساختن که تقریبا رو هر ربات انسانواری میتونه نصب بشه. یعنی چه؟ یعنی هر سازندهای باشی یا هر جور رباتی داشته باشی، فرق نمیکنه، OM1 رو میتونی بندازی روش و به دنیای جدیدی از همکاریهای هوشمند وارد شی.
حالا قضیه جالبتر میشه: OpenMind یه پروتکل جدید هم معرفی کرده به اسم FABRIC (درست مثل پارچه که چیزا رو به هم میبافه!) این FABRIC باعث میشه رباتها بتونن خودشونو معرفی کنن، مکانشون رو تایید کنن و اطلاعاتشونو خیلی راحت و امن با رباتهای دیگه به اشتراک بذارن. یه جورایی مثل این میمونه که هر ربات شماره تلفن خودش رو داره و میتونه به رباتهای دیگه پیام بده یا ازشون چیز یاد بگیره.
مثلا فرض کن یه ربات تحویل بسته (همون delivery robot یعنی رباتی که بسته میبره!) به یه ماشین هوشمند وایمو (Waymo که ماشین بدون راننده است) میرسه، هردوشون با FABRIC هویتشون رو تایید میکنن و یکی از اون یکی بسته رو میگیره. اصلا نیازی به حضور آدم نیست!
OpenMind داره یه انقلاب تو رباتیک راه میندازه؛ تا الان رباتها معمولا تو یه محیط بسته بودن و حتی توی ساختارهای هر برند، مثل یه جزیره جدا افتاده بودن. هرکسی برای ربات خودش یه داستان داشت! اما با این حرکت جدید، دیگه مرزها برداشته شده: همه رباتها، هر برندی که باشن، میتونن با هم کار کنن. خود مدیر عامل OpenMind، Jan Liphardt، یه تشبیه باحال زده: “اگر AI (همون هوش مصنوعی) مغزه و سختافزار بدنشه، پس هماهنگی مثل سیستم عصبیه! بدون اون، فقط یه ماشین داری که حرکت میکنه – هوشمندی در کار نیست.” یعنی تاکیدشون اینه که باید رباتها بتونن از هم یاد بگیرن و با هم تصمیم بگیرن تا واقعا هوشمند شن.
OM1 هم به شکل خیلی خفنتری طراحی شده: این سیستم عامل، برعکس پلتفرمهای قدیمی که اصلا برای AI (یعنی اون وقتی که هنوز این هوش مصنوعیهای قدرتمند نیومده بودن) ساخته شده بودن، از اول برای هوشمندی و یادگیری طراحی شده. یعنی میتونه محیط رو درک کنه، زبان طبیعی رو بفهمه (منظورمون زبون معمولی خودمونی آدماست!) و تصمیمات لحظهای بگیره. اینطوری هر ربات یه لایه هوشمند مشترک داره و فرقی نمیکنه چه سختافزاری باشه.
FABRIC، که گفتیم پروتکل هماهنگی و شبکه سازی غیرمتمرکز (یعنی چیزی مثل بلاکچین که یک نفر رییس نیست و اطلاعات پخش میشه!) هم هست، باعث میشه رباتها حتی اگه همدیگه رو نشناسن، بتونن امن و راحت با هم ارتباط بگیرن، مکان هم رو بفهمن و به هم کمک کنن. این قضیه کلی کاربرد داره؛ از لجستیک خودکار (یعنی حمل و نقل و انبارداری بدون دخالت آدم)، تا پرداخت و بیمه غیرمتمرکز.
جالب اینجاست که OpenMind بیشتر از ساخت یه ربات خاص، دنبال اینه که یه اکوسیستم باز درست کنه که توش رباتها بتونن همکار باشن و کلی دادهها و تجربههای واقعی از دنیا جمع بشه. حالا نکته بامزه: این شرکت تو سال ۲۰۲۴ تاسیس شده و قراره تا ماه سپتامبر (آذر خودمون) اولین دسته از رباتهای سگ شکل که OM1 روشون نصبه رو بیرون بده! این سگهای رباتی (دقیقا مثل همونایی که تو فیلمها دیدیم) میرن تو خونهها و محیطهای واقعی زندگی میکنن تا با بازخورد مردم و استفادهکنندهها، بعدا سیستم هوشمندتر و کاربردیتر شه.
OpenMind با یه جذب سرمایه عجیب (۲۰ میلیون دلار!) از شرکت Pantera Capital کارش رو کلی سرعت داده. این پول صرف بزرگ کردن تیم و تست رباتها تو اماکن مختلف مثل مدرسهها، خونهها و محل کارها میشه. هدف همینه که بفهمن کجاها رباتها واقعا به درد آدمها میخورن و بشه یه تحول واقعی تو کار و زندگی ایجاد کرد. خلاصه، آیندهای رو تصور کن که رباتها نهتنها با ما که با همدیگه رفیق و همکار میشن و کل دنیاشون باز میشه! دنیای رباتیکی که دیگه مرزبندی برند و شرکت توش معنی نداره و مثل اندروید برای گوشیها، حالا یه سیستم عامل باز و هوشمند برای همه رباتها داریم.
منبع: +