خب بذار خیلی راحت و خودمونی واست توضیح بدم داستان از چه قراره! همه‌مون شنیدیم که درس خوندن و استرس‌های دانشگاه می‌تونن روی روحیه و سلامت روان دانشجوها خیلی تأثیر بذارن. اما تو این مقاله یه سوال جالب مطرح شده: چطور بعضی دانشجوها دقیقاً توی همین شرایط پُر استرس حس سرزندگی می‌کنن و رشد می‌کنن؟ منظورم همون “thriving” هست که یعنی دانشجو توی سختی‌ها نه تنها کم نمیاره، بلکه از نظر یادگیری و حس زندگی حتی بهتر هم میشه!
نکته جالب‌تر اینه که این تحقیق، اومده این موضوع رو توی سه کشور مختلف بررسی کرده: آلمان (که کشور فردگراتریه، یعنی مردم بیشتر دنبال کارهای شخصی خودشونن)، اندونزی و امارات متحده عربی (که جفتشون به قول معروف فرهنگ جمع‌گرایی دارن، یعنی آدم‌ها بیشتر دنبال با هم بودن و گروه‌گرایی هستن). تعداد شرکت‌کننده‌ها هم اینجوری بوده: آلمان ۲۵۹ نفر، اندونزی ۸۳۹ نفر، امارات ۲۳۰ نفر.
حالا بذار یه کم وارد جزئیات بشیم و اصطلاحات رو هم یواش یواش توضیح بدم. توی این تحقیق روی دو نوع “منابع مقابله” یا همون Coping Resources تمرکز شده بود، که منظورشون همون چیزهایی هست که به دانشجو کمک می‌کنه از پس فشارها بربیاد. این دوتا چی بودن؟ یکی «اعتماد به نفس تحصیلی» (Academic Self-Efficacy یا به اختصار ASE) یعنی اینکه طرف به خودش ایمان داره که می‌تونه کارای درس رو انجام بده؛ دومیش هم “حس تعلق اجتماعی” (Social Belonging یا SB)، که یعنی دانشجو احساس کنه توی جمع دانشجویی قبولش دارن و تنها نیست.
اما یه نکته باحال داره تحقیق: اومدن نقش “عزت نفس سازمانی” (Organization-Based Self-Esteem یا به اختصار OBSE) رو بررسی کردن. این یعنی طرف حس کنه توی فضایی که توشه (مثلاً دانشگاه)، برای بقیه مهم و ارزشمنده. خب، حالا بریم سراغ نتایج جذاب این داستان!
نتایج نشون داد که عزت نفس سازمانی یا همون OBSE، تو هر سه کشور، واسطه بین حس تعلق اجتماعی (SB) و رشد یا سرزندگی دانشجوها بوده. خلاصه‌ش اینه: اگه دانشجو احساس کنه تو جمعش مهمه (OBSE)، اونوقت تأثیر حس تعلق اجتماعی روی رشد خیلی بیشتر میشه؛ فرقی هم نمی‌کرد دختر باشه یا پسر.
ولی داستان اعتماد به نفس تحصیلی یا همون ASE یکم فرق داشت. تو اندونزی هم دخترها و هم پسرها هر چی اعتماد به نفس درسی‌شون بیشتر بود، بیشتر حس سرزندگی داشتن. تو امارات فقط دخترها بودن که چنین تأثیری داشتن. ولی تو آلمان خیلی جالب بود که این اعتماد به نفس تحصیلی مستقیماً باعث رشد و سرزندگی نشد!
در مورد حس تعلق اجتماعی (SB) هم اینجوری بود که تو آلمان و اندونزی، هرچی دانشجو بیشتر حس تعلق داشت، بهتر رشد می‌کرد و با چالش‌های زندگی دانشجویی بهتر کنار می‌اومد.
خلاصه اگر بخوام جمع‌بندی کنم: یافتن اصلی مقاله این بوده که عزت نفس سازمانی، یعنی اینکه حس کنی تو دانشگاه واسه بقیه مهمی و دیده می‌شی، تو همه فرهنگ‌ها نقش مهمی داره و باعث میشه منابع مقابله، مثل اعتماد به نفس یا حس تعلق، واقعاً به افزایش حس رشد و سرزندگیت کمک کنن.
پس اگه حس کردی توی دانشگاه دیده می‌شی و حضورت مهمه، بدون که احتمالاً راحت‌تر می‌تونی از پس فشارهای دانشجویی بربیای و حتی تو دل استرس‌ها حال بهتری رو تجربه کنی! به زبون ساده، دیده شدن خیلی مهمه و این فقط مختص یه فرهنگ یا کشور خاص نیست؛ همه‌جا جواب می‌ده.
منبع: +
