یه سوال مهم: تا حالا شده احساس تنهایی کنی، مخصوصاً وقتی دانشجویی و دور از خونه‌ای؟ یه تحقیق جالب روی ۸۵۰ تا دانشجوی پنج تا دانشگاه مختلف انجام دادن تا ببینن ورزش کردن چطور می‌تونه حس تنهایی رو کم کنه و دقیقاً چه راه‌هایی داره روش تاثیر می‌ذاره.
بیاید به زبان ساده بگم چی شده تو این تحقیق:
✅ اول اومدن یه سری ابزار درست حسابی انتخاب کردن، مثل مقیاس ورزش بدنی (یعنی چقدر ورزش می‌کنن)، مقیاس احساس تنهایی «UCLA Loneliness Scale» (یه ابزاریه که میگه طرف دقیقاً چقدر احساس تنهایی می‌کنه)، مقیاس خودکارآمدی تنظیم هیجان (خودکارآمدی یعنی آدم چقدر باور داره می‌تونه یه کاری رو خوب انجام بده و اینجا منظورش اینه که چقدر می‌تونه هیجاتش رو مدیریت کنه)، و مقیاس تاب‌آوری روانی (تاب‌آوری یعنی اینکه وقتی سختی پیش میاد آدم چقدر زود خودش رو جمع و جور می‌کنه و از پسش برمیاد).
✅ بعد همه این ابزارها رو بین دانشجوها پخش کردن و کلی داده جمع کردن. مثلاً جنسیت، سال تحصیلی، رشته، و این که بچه‌کجا بودن رو هم پرسیدن تا کلیت قضیه در نظر گرفته بشه.
✅ بعدش با نرم‌افزار SPSS (یه برنامه حرفه‌ای برای تحلیل داده) و AMOS (یه نرم‌افزار مخصوص مدل‌سازی آماری)، شروع کردن به زیر و رو کردن داده‌ها تا ببینن دقیقاً چه رابطه‌هایی بین این متغیرها وجود داره.
خب نتیجه چی شد؟
اول از همه، یه رابطه خیلی قوی پیدا کردن بین ورزش بدنی، حس تنهایی، خودکارآمدی تو کنترل هیجان، و تاب‌آوری روانی. یعنی هرکدومشون یه جورایی به هم ربط دارن.
جالب اینجاست که وقتی دانشجوها بیشتر ورزش می‌کنن، حس تنهایی‌شون کمتر میشه! این رابطه اونقدر قوی بوده که ضریبش منفی ۰.۶ بوده (β = −0.600)، که یعنی ورزش حسابی تو کاهش احساس تنهایی تاثیر داره.
اما داستان اینجا تموم نمیشه:
- وقتی بچه‌ها ورزش می‌کنن، باورشون به خودشون و اینکه می‌تونن احساساتشون رو کنترل کنن (یعنی همون خودکارآمدی تنظیم هیجان)، بیشتر میشه؛ این مسیر ضریبش ۰.۵۸ بوده. به زبون ساده: ورزش کمک می‌کنه که اعتماد به نفس آدم واسه مدیریت احساساتش بره بالا.
- حالا هرچی این خودکارآمدی بالاتر بره، حس تنهایی کمتر میشه. اینم ضریبش منفی ۰.۴۷۴ بوده. یعنی اگه یاد بگیریم هیجاناتمون رو کنترل کنیم، کمتر احساس تنهایی می‌کنیم.
- تازه، تاب‌آوری روانی (یعنی اینکه ذهنمون قدرت بیشتری داشته باشه تا با مشکلات کنار بیاد) هم بین اینا نقش داره. از ین جهت که تأثیر ورزش روی تنهایی بخشی‌ش از طریق بیشتر شدن تاب‌آوری اتفاق می‌افته (ضریب β = −0.156).
خلاصه خودمونی داستان:
اگر حس می‌کنی تنهایی میاد سراغت، ورزش کردن نه فقط خودش مستقیماً کمکت می‌کنه، بلکه باعث میشه روی احساساتت کنترل بیشتری پیدا کنی و روحت قوی‌تر بشه. این دوتا هم حسابی بهت کمک می‌کنن احساس تنهایی کمتری داشته باشی و زندگی دانشجویی رو راحت‌تر بگذرونی.
پس اگه دنبال یه راه دم‌دستی و مفید برای حال خوب و فرار از تنهایی هستی، فقط کافیه چند بار در هفته بری یه دستی به ورزش بزنی! 😉
منبع: +
