خب بچهها، امروز قراره یکم درباره اینکه مدیرای مدرسه چطوری روی حس اعتماد به نفس معلمها تأثیر میذارن با هم گپ بزنیم، اونم تو مدارس ابتدایی و راهنمایی چین! قضیه اینه که دانشمندها اومدن یه تحقیق حسابی کردن تا بفهمن وقتی مدیر مدرسه تو کار آموزش و حمایت از معلمها جدیتر میشه، اصلاً چه اتفاقی واسه معلمها میفته؟
حالا یه کم توضیح درباره مفاهیم اصلی بدیم. اولیش «Principal Instructional Leadership» یا همون رهبری آموزشی مدیر مدرسه است؛ یعنی مثلاً مدیر به جای فقط کارهای اداری، میاد تو فرآیند آموزش دخالت میکنه، معلمها رو راهنمایی میکنه و محیط بهتری میسازه واسشون. دومی هم «Teacher Self-Efficacy» هست؛ این یعنی معلم چقدر احساس میکنه میتونه بچهها رو تو کلاس فعال نگه داره و کلاس رو قشنگ مدیریت کنه (خلاصه اعتماد به نفس شغل معلمی!).
این تحقیق، بر اساس نظریه «Self-Efficacy» بندورا انجام شده. این نظریه میگه مردم اگه حس کنن از پس یه کاری برمیان، واقعاً عملکردشون بهتر میشه. خلاصه، پرسش اصلی اینه: چقدر رهبری مدیر میتونه به معلمها اعتماد به نفس بده و کدوم رفتارها یا ویژگیهای مدیر تأثیر بیشتری دارن؟
براشون دادههای حسابی جمع کردن: ۴۵۹ تا معلم از چین وارد بازی شدن و دوتا فرم آنلاین (که قبلش اعتبارشون بررسی شده بود) پر کردن: یکی ابزار ارزیابی رهبری آموزشی (Educational Leadership Instrument – ELI) و یکی هم مقیاس اعتماد به نفس معلمها یا Teacher’s Sense of Efficacy Scale (TSES).
خب بیاید سر اصل نتایج: همه آمارها و تحلیلها نشون داد که یه ارتباط خیلی قوی و مثبت بین مدیریت آموزشی مدیر مدرسه و اعتماد به نفس معلمها هست. یعنی هرچی مدیر تو کارهای آموزشی بیشتر وارد بشه، معلمها هم حس میکنن بیشتر از پس جذب بچهها و مدیریت کلاس برمیان! (ضریب همبستگی بین 0.75 تا 0.84 که واقعاً عدد بالاییه، یعنی ارتباط خیلی محکمی دارن)
اما حالا از بین کارهای مختلف مدیر، کدومها بیشتر جواب میده؟ دادهها میگن بیشتر از همه دو مورد جواب میده: حمایت از محیط کار معلمها (Work Environment Support، مثلاً هوای معلمها رو داشتن، امکانات براشون فراهم کردن و اینجور چیزا) با تأثیر 0.488 و همچنین کمک به اینکه معلمها بتونن با بچهها بیشتر درگیر بشن (Teacher-Student Engagement Promotion، یعنی مدیر راههایی پیدا کنه که بچهها تو درس فعال بشن و معلمها رو تو این مسیر تشویق کنه!) با تأثیر 0.518.
خلاصه نتیجه تحقیق اینه که مدیرای مدرسه نقش خیلی جدی در انرژی و اعتماد به نفس معلمها دارن، مخصوصاً وقتی دنبال محیطی باشن که معلم احساس کنه تنها نیست و واقعا میتونه کلاس رو جمع کنه و بچهها رو فعال نگه داره. این تحقیق یه نکته جالب هم داره، اونم اینه که بیشتر مطالعات قبلی تو کشورهای غربی بوده، اما این یکی نشون میده تو چین هم این رابطهها شدیداً وجود داره و فرهنگ هم روی نوع رهبری مؤثره.
در نهایت، نویسندهها پیشنهاد دادن که بهتره تو دورههای آموزشی مدیرها بیشتر روی این جنبههای حمایتی و ارتباط نزدیک با معلمها کار کنن تا هم معلمها با اعتماد به نفس بیشتر از پس کلاس بر بیان و هم جو مدرسه به طور کلی بهتر بشه. دیگه چی بهتر از این؟!
منبع: +