خب رفقا، همهمون این روزا اسمهایی مثل ChatGPT، جمینی (Gemini) یا دیپسیک (DeepSeek) رو شنیدیم. اینا همون مدلهای بزرگ زبانی هستن که کلی سر و صدا کردن و تو هرجا، از کلاس درس گرفته تا محل کار و حتی کارهای خلاقانه، دارن نقش بازی میکنن. مدل زبانی بزرگ یا همون Large Language Models (LLMs) یعنی هوش مصنوعیهایی که شبیه انسانها میتونن متن تولید کنن، جواب بدن یا حتی داستان بسازن.
حالا سوال اینه: چطور میتونیم از این هوش مصنوعیها بهترین استفاده رو ببریم؟ داستانِ این مقالهی جدید اینه که اومده یه سرکی کشیده ببینه دقیقاً چطور سبکِ پرسیدن یا همون «پرامپت نویسی» میتونه روی نتیجهای که میگیریم تاثیر بذاره. برای اینکه قضیه جدی شه، تیم تحقیق با ۲۴۳ نفر از افراد با شغلها و رشتههای تحصیلی مختلف مصاحبه کردن—یعنی قشنگ تنوع داشتن! این افراد رو بررسی کردن تا بفهمن عادتهاشون تو استفاده از هوش مصنوعی چیه، چطوری سوال میپرسن و در کل تا چه حد از پاسخهایی که میگیرن راضیان.
یکی از چیزهایی که محققین بهش رسیدن اینه که کاربرایی که پرامپت (یعنی همون پیام یا دستوری که به هوش مصنوعی میدن) رو واضح، با ساختار و با توضیح کافی برای چتبات میفرستن، نتیجههاشون به مراتب بهتر و سریعتر بوده. منظور از ساختار اینه که مثلاً اول مسئله رو روشن بگن، بعد محدودیتها رو ذکر کنن، و حتماً یه مثال کوچیک هم بذارن که هوش مصنوعی بِکُله داستانو متوجه شه. بهجای اینکه یه چیز کلی مثل “یه مقاله برام بنویس” بنویسن، اینجوری مینویسن: “یه مقاله ۵۰۰ کلمهای درباره اهمیت بازیهای فکری تو رشد مغزی بچهها با ۳ مثال بنویس—طوری که جذاب باشه و مناسب مجلههای علمی باشه.”
پرامپت انجینیرینگ هم به همین مهارت میگن—یعنی اینکه یاد بگیری چطور با فرمولبندی درست و کافی، بهترین جواب رو از هوش مصنوعی بگیری. (پرامپت انجینیرینگ یعنی هنر و تکنیک نوشتن پرامپتها یا همون درخواستها به گونهای که هوش مصنوعی دقیق همون چیزی رو تولید کنه که تو میخوای! یه جورایی مثل جادوگری با کلمات!)
تو دادههایی که جمع کردن، اکثر کسایی که از این روش پرامپت نویسی درست و حسابی استفاده کرده بودن، گفتن که هم سرعت انجام کارهاشون رفته بالا، هم کیفیت خروجیها بهتر شده. تازه از نظر رضایت روانی هم حال و حوصلهي بیشتری داشتن! برعکس، کسایی که خیلی کلی از هوش مصنوعی استفاده میکردن یا معلوم نمیکردن دقیقاً چی میخوان، معمولاً خروجیهای آبکی و بعضاً بیربط میگرفتن و خب معلومه که کیفیت کار پایینتر بوده.
خلاصه اگر دوست داری برای پروژههات، ایمیلها، خلاصهنویسی یا هر چیز دیگهای از مدلهای هوش مصنوعی حسابی بهره ببری، پرامپت نویسی رو جدی بگیر. مثلا سعی کن همیشه بگی دقیقاً چی میخوای، محدودیتها و اولویتهات چی هستن، یه مثال بزنی یا هدف کارت چیه. اینطوری هم کار کارت زودتر راه میافته، هم خروجیها کماشتباهتر و کاربردیتر میشن.
جمع بندی مقاله هم این بود که یاد گرفتن پرامپت نویسی باید جزو مهارتهای مهم هر کسی باشه که میخواد از هوش مصنوعی مولد (Generative AI یعنی همون هوش مصنوعیهایی که خودشون میتونن محتوا مثل متن یا تصویر بسازن) حسابی استفاده کنه. در واقع به کمک این مهارت، ارزش هوش مصنوعی برای زندگی روزمره کاملاً چند برابر میشه و بهرهوریت افزایش پیدا میکنه. پس دیگه معطل نکن، دست به کار شو و یاد بگیر چطور مثل یه حرفهای از هوش مصنوعی سوال بپرسی!
منبع: +