خب بچه‌ها بیاید یه گپ خودمونی بزنیم درباره وضعیت روحی و روانی ورزشکارایی که همزمان دانشجو هم هستن. حتما دیدین یا شنیدین که این آدما هم باید تو دانشگاه موفق باشن، هم ورزش حرفه‌ای کنن – یعنی چی؟ یعنی همزمان باید سر کلاس بیان، تکالیف انجام بدن و بعدشم تو تمرین و مسابقه جون بکنن! حالا بذارین براتون بگم تو این سالا چه تحقیقاتی روی این موضوع انجام شده و چه چیزایی دستگیرمون شده.
اول از همه، این مقاله یعنی بررسی نظام‌مند – یعنی به طور جدی و همه‌جانبه چندین تحقیق رو جمع کردن و جمع‌بندی کردن – تو بازه ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴ انجام شده و حدود ۴۱ تا مطالعه رو بررسی کرده. این تحقیقات بیشتر تو آمریکا، اروپا و شرق آسیا بودن و تعداد نمونه‌ها از ۳۰ نفر تا بالای هزار نفر متغیر بوده. نوع تحقیقات هم مختلف بوده: مقطعی (یعنی یه بازه زمانی کوتاه بررسی شده)، طولی (یعنی تو مدت طولانی‌تر)، و حتی آزمایشایی که مداخله هم داشتن.
خب، حالا بذارید سر اصل موضوع بریم: بزرگ‌ترین منبعای استرس این ورزشکارای دانشجو چیا بوده؟ سه تا دلیل اصلی پیدا شده:
- حجم بالای تمرین‌ها (تقریبا تو ۶۸ درصد مطالعات این یکی دغدغه اصلیه)
- فشارهای درسی و تحصیلی (۶۱ درصد مطالعات روی این تاکید داشتن)
- رابطه‌ها و تعاملات بین مربی و ورزشکار یا تیم (۴۲ درصد)
این استرسا قشنگ رو احساسات و حال روحی بچه‌ها تاثیر گذاشته. مثلاً تو ۷۰ درصد تحقیقات از اضطراب گفتن؛ تو ۵۲ درصد هم افسردگی رو گزارش کردن، و نزدیک ۳۹ درصد هم به خستگی شدید و «سوختن» یا همون burnout اشاره کردن (burnout یعنی اون حس خالی شدن انرژی و بی‌انگیزه شدن شدید که معمولا وقتی خیلی تحت فشار باشی پیش میاد).
جالبه بدونید داده‌های عددی نشون داده که تا ۳۵ درصد دخترای ورزشکار دانشجو نشانه‌های افسردگی داشتن. مخصوصا وقتی کرونا اومد و همه چیز به هم ریخت، استرس و فشارای روانیشون واسه بیشتر از ۴۰ درصد شرکت‌کننده‌ها زیادتر شد.
اما بچه‌ها برای مقابله با این فشارای روانی چیکار می‌کنن؟ محقق‌ها چند تا راهکار موثر پیدا کردن:
- تمرین‌های مهارت‌های روان‌شناختی (Psychological Skills Training یا همون PST) – یعنی یاد می‌گیرن چطور بر احساساتشون مسلط شن یا تمرکزشون رو بهتر کنن، این تو ۹ مورد از مطالعات نتایج خوبی داشته.
- درمان شناختی-رفتاری (Cognitive-Behavioral Therapy یا CBT): یه جور مشاوره که یاد می‌ده افکارت رو مدیریت کنی و رفتارای منفی رو تغییر بدی.
- مراقبت از خود، مثل داشتن خواب کافی و رعایت بهداشت خواب (sleep hygiene یعنی رعایت قوانینی که باعث میشه خوابت باکیفیت باشه) و مدیتیشن یا ذهن‌آگاهی (mindfulness یعنی تمرین‌هایی برای حضور تو لحظه الآن و آروم کردن ذهن)، اینا تو ۱۱ تا از تحقیقات جواب داده.
نتیجه کلی اینه که حال خوب و رفاه ورزشکارای دانشجو بستگی داره به اینکه چطور بتونن درس و ورزش رو با هم بالانس کنن. البته جنسیت (مثلا دختر یا پسر بودن) و فرهنگ هر کشور یا محیط هم تاثیر میذاره.
پیشنهاد جدی این تحقیقات اینه دانشگاه‌ها و مدیرای ورزشی بیان برنامه‌های آموزش ذهنی رو وارد تمرینات کنن؛ مثلاً ورزشکارا رو توی بحث مهارت‌های روانی آموزش بدن، موقع مسابقات بزرگ درس‌ها رو منعطف‌تر کنن، خدمات مشاوره رو راحت‌تر در دسترس بذارن.
در نهایت هم می‌گن باید تابو یا انگ مشکلات روحی برداشته بشه (stigma یعنی برداشت منفی مردم نسبت به یه مشکل مثل افسردگی که باعث میشه کسی نتونه راحت کمک بگیره). مربیا و کادر تیم هم باید آموزش ببینن تا بتونن زود بفهمن کی نیاز به کمک داره. حتی توصیه شده از راه‌حلای جدید مثل اپلیکیشن‌ها و خدمات روان‌درمانی آنلاین استفاده کنن تا همه بتونن هر وقت لازم داشتن یه راه ارتباطی آسان با مشاور داشته باشن.
در کل، اگه اطرافتون ورزشکار دانشجو هست یا خودشتی، بدون همه اینا طبیعیه و روش‌های علمی و دوستانه برای کمک وجود داره. یادت باشه که مراقبت از ذهن هم مثل تقویت عضله‌ها لازمه!
منبع: +
