تا حالا دیدی هر نسل جدیدتر اینترنت موبایل (همون ۳G، ۴G، ۵G و اینا) بیاد و ملت جوگیر شن؟! همیشه قول میدن کلی چیز خفن قراره بیاد، اما واقعاً چیزی بهمون می‌رسه؟ بیاید یه نگاهی بندازیم ببینیم داستان ۶G چیه و چرا این بار زیادی هیجان ندارم!
اول از همه، کوالکام (همون شرکتی که چیپست گوشی‌هامون رو می‌سازه) توی یه مراسم تو هاوایی گفت که دستگاه‌های ۶G قراره از سال ۲۰۲۸ بیان وارد بازار بشن. البته این تازه شروع داستانه، نه پایانش! هنوز خیلی مونده تا همه‌گیر شه. ولی چیزی که کوالکام داره درباره آینده ۶G میگه باعث نشده که مشتاق باشم زودتر بیاد.
بذار یه مقدار برگردیم عقب. یادته ۲G و ۳G اومدن و برای اولین بار می‌تونستیم با گوشی اینترنت بریم، ایمیل چی‌ک کنیم و حتی ویدیو ببینیم؟ همون موقع آیفون اومد و کلی غوغا کرد. ۳G که اومد، ویدیوهای یوتیوب و اینا رو با گوشی می‌دیدیم. بعد ۴G که اومد، دیگه تو کف بودیم چون خودمون می‌تونستیم لایو بریم یوتیوب یا تو اسنپ‌چت، مثل حرفه‌ای‌ها استریم کنیم. تازه دیگه فقط نگاه نمی‌کردیم، خودمون هم تولیدکننده شدیم. فکرش رو بکن، با گوشی لایو بری!
با ۵G داستان فرق کرد. از “اینترنت اشیا” (Internet of Things یعنی هر چی دلت بخواد به اینترنت وصله، از چراغ خونه تا ماشین و حتی قوری چای!) صحبت شد. قول داده بودن سرعتش خفن میشه، اما واقعیتش خیلی از سرعتش راضی نیستم. در عوض، پایداری و قابل‌اعتماد بودن شبکه بهتر شد. ماشینم همیشه به اینترنت وصله، اما به جای اینکه بتونه با ماشین‌های دیگه حرف بزنه یا اطلاعات جاده‌ای بده، ایمیل میاد که “در خودروت باز مونده” یا مثلاً یه نفر لگد زده به آینه‌ات و فیلمش هم برات میاد! خب این چقدر واقعاً به کارم میاد؟
حالا کوالکام میگه با ۶G بازی عوض میشه و اینقدر داده (Data) قراره جمع شه که نیاز به یه شبکه خیلی قوی داریم. یکی از چیپست های جدیدشون به نام Snapdragon 8 Elite Gen 5 انقدر قویه که می‌تونه کلی اطلاعات سنسورهای گوشی رو خیلی سریع و بهینه جمع کنه. مثلاً همین الآن گوشیت همزمان با دوربین و میکروفون می‌تونه تصویر و صدا ظبط کنه، با ژیروسکوپ (حسگر تشخیص حرکت) بفهمه کدوم ور چرخیدی و با GPS نشونت بده دقیقاً کجایی و چه سرعتی داری.
بعضی گوشی‌ها مثل Pixel 10 Pro حسگر دما دارن، آیفون ۱۷ پرو سنسور مادون قرمز داره (واسه باز شدن قفل با صورتت)، یا مثلاً گلکسی S25 Ultra سنسور مغناطیس داره که بفهمه قاب محافظ بازه یا بسته. تازه علاوه بر اینا، رادیوهای وای‌فای، بلوتوث و Ultra Wideband (این هم یه تکنولوژیه که موقعیت وسیله‌هات رو تو خونه دقیق نشونت میده) هم دارن که اینا هم کلی دیتا جمع می‌کنن و همه رو رد می‌کنن به هوش مصنوعی گوشیت.
حالا چرا انقدر داده جمع میشه؟ چون قراره هوش مصنوعی جدیدی بیاد به اسم Agentic AI. یعنی مدل‌های هوش مصنوعی که خودشون واسه تو کار انجام میدن، نه فقط جواب سوال میدن. مثلاً می‌تونه خودش برات یه خرید بزنه یا کاری رو به‌جای تو پیش ببره. واسه آموزش این مدل‌ها هم باید کلی داده از رفتار واقعی آدم‌ها جمع بشه. قبلاً مدل‌های زبانی مثل ChatGPT رو با خوندن تموم کتابا و سایت‌ها آموزش دادن اما اینجا باید دقیق بدونن هر روز تو با گوشی و وسایل هوشمندت چی کار می‌کنی!
کوالکام رسماً گفته این چیپست‌ها باید این حجم عظیم دیتا رو جمع کنن و ۵G ظرفیت اینهمه داده رو نداره، برای همین ۶G می‌خوان. تازه کوالکام میگه احتمالاً تا ۲ سال دیگه اولین دیوایس‌های ۶G ساخته می‌شن و ۳-۴ سال دیگه گوشی‌های ۶G واقعاً ارزش خرید پیدا می‌کنن، احتمالاً آیفون هم ۵ سال دیگه سمتش میره.
ولی سوال اصلی اینه: ۶G قراره چی بهمون بده؟ هر نسل قبلی یه چیزی داد بهمون – از ایمیل و اینترنت گرفته تا استریم و کانکت بودن همه چیز به هم. اما ۶G هنوز چیزی جز گرفتن داده‌های ما (و کلی دخالت تو زندگی خصوصیمون!) قول نداده. داره داده‌هامون رو می‌گیره که هوش مصنوعی درست کنه، اما چیزی که به ما بده رو کسی توضیح نداده و این واقعاً یه‌جورایی آدمو می‌ترسونه.
کوالکام میگه AI (همون هوش مصنوعی) قراره تجربه کاربری (یعنی رابطه آدم و دستگاه) رو متحول کنه. اما تا وقتی ندونم دقیقاً برام چی داره، فقط حس می‌کنم دارن یه ویژگی جدید (که شاید حتی نخوامش!) بهم قالب می‌کنن واسه اینکه گوشی جدیدتر و گرون‌تر بفروشن. اگه واقعاً می‌خوان ذوق‌زده بشم بابت ۶G، باید بدونم واقعاً قراره زندگی من رو بهتر کنه نه فقط اطلاعاتم رو بگیره و بزنه تو کار فروش بیشتر!
نظر تو چیه؟ اگه نسل جدید فقط قراره بیشتر تحت نظر باشیم و چیزی گیرمون نیاد، تو هیجانی داری؟!
منبع: +
