خب بچه‌ها، امروز میخوام در مورد یه تحقیق خیلی جالب براتون حرف بزنم که حسابی سر و صدا کرده. اصل ماجرا اینه: محقق‌ها اومدن بررسی کردن و دیدن فقط یه دوز از یه ماده روانگردان به اسم “LSD” می‌تونه باعث بشه آدم‌هایی که اضطراب دارن، ماه‌ها حس بهتری داشته باشن و مشکل‌شون خیلی کمتر شه!
حالا LSD چیه؟ LSD یا همون اسید معروف، یه ماده روانگردانه که اگه بزنی، حس و حالت عوض میشه، ممکنه همه چی رو رنگی ببینی یا حالت خوب بشه. کلاً ذهن رو به کارای عجیب می‌اندازه. قبلاً خیلی‌ها فکر می‌کردن فقط برا سرگرمی و کوه پیماییه، ولی الان دارن نگاه علمی‌تر بهش می‌ندازن.
توی این مطالعه که نتایجش توی مجله علمی JAMA چاپ شده، ۱۹۴ نفر شرکت داشتن که همشون اضطراب متوسط تا شدید داشتن (اضطراب یه حالتیه که آدم همیشه دل‌شوره و نگرانی داره، حتی اگه دلیل مشخصی نباشه). شرکت‌کننده‌ها تو کل آمریکا بودن و اومدن بهشون یا LSD دادن یا دارونما (دارونما یعنی یه چیزی که ظاهرش مثل داروئه ولی درواقع هیچ تاثیر شیمیایی نداره. صرفا برای اینه که شبیه‌سازی کنن اثر روانی مصرف دارو رو بسنجن). بعد هم وضعیت‌شون رو مقایسه کردن.
جالب اینجاست که اثر واقعی LSD فقط با دوزهای بالاتر دیده شد. یعنی کسایی که دوز پایین‌تر مصرف کرده بودن (۲۵ یا ۵۰ میکروگرم)، فرقی توی اضطراب‌شون حس نکردن. ولی اونی که ۱۰۰ یا ۲۰۰ میکروگرم خورده بودن، مخصوصاً ۱۰۰ میکروگرم، بهترین نتیجه رو گرفتن! مثلاً بعد از ۱۲ هفته، تقریباً ۴۷ درصد از کسایی که ۱۰۰ میکروگرم خورده بودن، کاملاً دیگه اضطراب‌شون ریخته بود و “بهبود کامل” داشتن (اینو با یه نمره‌دهی استاندارد سنجیدن که هرچی عدد کمتر، یعنی اضطراب کمتر). تو همین گروه، ۶۵ درصد آدم‌ها نمره اضطراب‌شون حداقل نصف شد! حالا اگه بخوای مقایسه کنی، تو گروه دارونما فقط ۲۰ درصد بعد از این مدت اضطراب‌شون خیلی کم شده بود و ۳۰ درصدشون نصف شدن علائم رو داشتن.
یکی از نکته‌های باحالی که نویسنده‌های این تحقیق گفتن این بود که درمان با LSD حتی بدون جلسات روان‌درمانی (روان‌درمانی یعنی صحبت با روان‌شناس و کار روی ذهن و رفتار) هم جواب داد. یعنی مشخص نکردن که آدم‌ها حتماً باید روان‌درمانی هم برن. البته ۱۸ درصد شرکت‌کننده‌ها توی طول تحقیق همچنان داشتن جداگونه پیش مشاور می‌رفتن، ولی بیشترشون چنین کاری نمی‌کردن.
این تحقیق چرا مهمه؟ چون نصف آدم‌هایی که داروی ضد اضطراب می‌گیرن (مثل بنزودیازپین‌ها یا داروی SSRI که برای افسردگی و اضطراب تجویز میشن)، جواب مناسبی نمی‌گیرن. یعنی هنوز کلی آدم هستن که داروهای مرسوم جواب نمی‌ده و دنبال یه راه موثرتر و با عوارض کمتر می‌گردن.
حالا چرا LSD ممکنه کمک کنه؟ دانشمندها فکر می‌کنن LSD مغز رو میندازه توی یه حالت بازسازی یا “پلاستیسیتی” (پلاستیسیتی مغز یعنی مغز می‌تونه مسیرهای فکری و رفتاری جدید یاد بگیره و عوض شه). وقتی مغز تو این حالت بره، آدم می‌تونه راحت‌تر از افکار منفی و چرخه‌های اضطراب‌آورش بیرون بیاد. البته هنوز دقیق نمی‌دونن چطور این اتفاق می‌افته و باید بیشتر بررسی شه.
یه نکته دیگه این بود که اثر LSD رو علائم افسردگی هم بررسی کردن و دیدن اون‌ها هم بهتر شده بودن، که خودش خیلی مهمه چون خیلی‌ها همزمان اضطراب و افسردگی دارن.
در مورد عوارض هم باید بدونین که خب انتظارش میره یه سری عوارض خاص مثل تغییر تو بینایی (همون توهم‌های معروف)، حالت تهوع، سردرد و سرخوشی سراغ آدم بیاد. جالبه بدونین تو گروه‌هایی که دوز بالاتر خوردن، تقریباً همه‌شون یا توهم دیدن یا یه حس عجیب رو تجربه کردن. تو گروه ۱۰۰ میکروگرم، بالای ۹۰ درصد گزارش دادن که توهم داشتن! با این حال، این عوارض معمولاً موقتی بوده و بعد از تموم شدن جلسه رفع شده. فقط بعضیا به خاطر همین عوارض، وسط تحقیق انصراف دادن.
یک مشکل این تحقیق این بود که فقط سه ماه آدم‌ها رو بررسی کردن و هنوز نمی‌دونیم مثلاً بعد از شش ماه یا یک سال چی میشه. بعضیا هم تو همین مدت مشاوره هم می‌رفتن، پس نمیشه صد در صد تاثیر LSD رو جدا کرد.
ولی در کل، این تحقیقات می‌تونه به نهادهای نظارتی (نهاد نظارتی یعنی سازمان‌هایی مثل وزارت بهداشت که درباره استفاده داروها تصمیم می‌گیرن) کمک کنه تا بدونن آیا میشه LSD رو به عنوان یه درمان اصلی برای اضطراب تجویز کرد یا نه.
در آخر: حواستون باشه که این مقاله صرفاً برای دادن اطلاعات جالبه و تحت هیچ شرایطی نباید برین سراغ مواد یا داروها خودسرانه! اگه مشکل اضطراب یا هر چیز دیگه‌ای دارین، حتماً با یه پزشک یا متخصص حرف بزنین.
اگه خوشتون اومد، چند تا تحقیق دیگه هم هست که میگه مثلاً “پسایلوسایبین” (یه مواد روانگردان دیگه) می‌تونه افسردگی رو سال‌ها خوب کنه! خلاصه دنیای دانش عجیب‌تر از چیزیه که فکر می‌کنیم!
منبع: +
