اگه تا حالا خواستی تو یه دنیای سه‌بعدی (یعنی همون فضایی که همه‌چیز عمق و ارتفاع داره، مثل محیط واقعی خودمون) یه چیز خفن طراحی کنی، احتمالاً متوجه شدی که نرم‌افزارای معمولی سه‌بعدی سازی خیلی وقتا گیج‌کننده و سختن. بیشتر وقتا این ابزارا باعث میشن آدم نتونه راحت بین فکر کردن و اجرا کردن تو یه محیط واقعی‌شده بازی کنه. یعنی چی؟ مثلاً داری یه کانسپت تو ذهنت می‌سازی، ولی برای این‌که همون موقع تو محیط واقعی‌شده اجراش کنی، باید کلی کار تکنیکی و حوصله‌سربر انجام بدی.
اینجا دقیقاً همون جاییه که اکثر نرم‌افزارای فعلی کم میارن! چون کلی فاصله می‌ندازن بین چیزی که طراح تو ذهنش داره با محیطی که می‌خواد توش کارش رو نشون بده. این موضوع کلی انرژی ذهنی (cognitive load یعنی میزان خستگی فکری که لازمه برای انجام یه کار بذاری) از آدم می‌گیره و اون فرآیند آزمایش و تغییر ذهنی یعنی Iterative Design (یعنی یه چیزی رو مدام بهبود بدی و تست کنی تا به بهترین حالتش برسی) خیلی سخت میشه.
حالا یه تیم خلاق و فنی اومدن و Dream Space رو خلق کردن؛ یه سیستم که قراره این فاصله رو از بین ببره و طراحا بتونن جوری‌که دلشون می‌خواد، راحت و سریع تو همون محیط XR (مخفف Extended Reality یا واقعیت گسترده؛ این تکنولوژی ترکیبی از واقعیت مجازی و افزوده‌س که باعث میشه با دنیای دیجیتال و واقعی به شکل یکپارچه تعامل کنی) فکر و اجراشون رو یکی کنن.
خود Dream Space چیه؟ در اصل یه سیستمیه که با استفاده از قابلیت‌های spatial computing اپل ویژن پرو (Spatial computing یعنی کامپیوتری که می‌تونه فضا و محیط اطراف کاربر رو تشخیص بده و باهاش تعامل کنه؛ اپل ویژن پرو هم هدست جدید اپله که اجازه میده با دنیای دیجیتال تو محیط واقعی مثل یه عینک جادویی کار کنی)، به طراح کمک می‌کنه تا خیلی راحت‌تر، ایده‌هاش رو تو فضای سه‌بعدی بسازه و ویرایش کنه. یه قسمت مهم Dream Space هم استفاده از Generative AI ـه؛ یعنی هوش مصنوعی‌ای که خودش می‌تونه چیزای جدید مثل مدل سه‌بعدی یا محیط خلق کنه، فقط کافیه تو دیت رو بهش بگی و اون خودش نمونه اولیه (rapid prototyping) رو واست می‌سازه. این‌جوری دیگه لازم نیست حتماً کلی با جزئیات تکنیکی کلنجار بری تا یه مدل اولیه داشته باشی.
حالا تعامل کاربرا رو هم خیلی طبیعی کردن! مثلاً می‌تونی با حرکات دستت (natural gestures یعنی هیچ نیاز به کلیک و موس و کیبورد نداره) یا حتی با دنبال کردن نگاهت (gaze tracking یعنی سیستم می‌فهمه داری به کجا نگاه می‌کنی و اون بخش رو انتخاب می‌کنه)، اجزا رو تو فضا جا‌به‌جا کنی و تغییرشون بدی. این باعث میشه اون فرآیند خلاقیتیت بدون وقفه (Cognitive flow یعنی جریان خلاقیت – لحظه‌ای که همه چیز روون و بدون دغدغه انجام میشه) ادامه پیدا کنه و آدم کمتر احساس کنه وسط کار فنی گیر کرده.
یه آزمایش هم انجام دادن؛ 20 نفر با پیش‌زمینه‌های مختلف هنری و طراحی رو آوردن و گذاشتن با Dream Space کار کنن. نتیجه خیلی جالب بود: حتی آدمای مبتدی هم تونستن تو 20 تا 30 دقیقه یه کار خلاقانه پیچیده رو تموم کنن! یعنی کسی که شاید تو نرم‌افزارای کلاسیک چند ساعت یا روز باید ور می‌رفت، الان به لطف تعامل طبیعی و هوش مصنوعی، راحت و خوشحال ظرف نیم ساعت کارش رو تحویل داد. بچه‌ها گفته بودن به شدت حس خلاقیتشون باز شده و دیگه دردسر فنی ندارن مثل قبل.
اهمیت این پژوهش کجاست؟ نشون داده XR اگه درست ابزار برای خلاقیت داشته باشه، می‌تونه پروسه فکری و آزمایشی رو فوق‌العاده روون کنه. پس تو آینده، ابزاری مثل Dream Space میشه کمک‌کننده خفن برای همه هنرمندا و طراحایی که دلشون می‌خواد تو دنیای دیجیتال محتوای سه‌بعدی و محیط‌های غرق‌کننده (immersive environment یعنی فضاهایی که حس می‌کنی واقعاً رفتی توش و تجربه‌شون می‌کنی) بسازن.
در آخر، اگه تا حالا از سه‌بعدی‌سازی و دنیای XR فراری بودی، احتمالاً با ابزارایی که خلاقیت رو محور کار قرار بدن و مثل Dream Space با هوش مصنوعی و تعامل طبیعی کار کنن، علاقه‌مند می‌شی! چون دیگه لازم نیست مهارت بالای فنی داشته باشی، فقط کافیه ایده‌ت رو داشته باشی – این تکنولوژی‌ها خودشون سختیا رو برات حل می‌کنن!
منبع: +
