خب بچهها، امروز میخوام باهاتون دربارهی یه تحقیق خیلی جالب حرف بزنم که رفتن تو دو تا کشور آمریکای لاتین (اکوادور و پرو) و بررسی کردن چی باعث حال خوب (یا همون سلامت روان) آدمهای بزرگسال اونجا میشه. خودمونیم، این سوال دیگه خیلی جهانیه دیگه، همه دنبال اینن بدونن چی واقعاً حالشون رو خوب میکنه!
اول از همه، بذارین روشن کنیم که این تحقیق دنبال دو تا عامل اصلی بوده: یکی “اسپیریچوالیتی” یعنی معنویت و درونگرایی معنوی که آدم حس کنه به یه چیز فراتری وصله (مثلا حس داشتن هدف معنوی، یا باور به چیزهایی فراتر از روزمره). و دومی “سرمایه روانی” که یه اصطلاح روانشناسیه و منظورش ترکیبی از چهار تا ویژگی مثبته: امید، خوشبینی، خوداثربخشی (یعنی اعتمادبهنفس در انجام کارها) و تابآوری (که همون استقامت و جونسختی تو مشکلاته). سرجمع، این دوتا رو گفتن “منابع روانی مثبت»، یعنی چیزهایی که از درون بهمون حال خوب و قدرت میدن.
برای این مطالعه دانشمندها بیشتر از ۱۰۰۰ نفر آدم بزرگ تو اکوادور و پرو رو بررسی کردن، سنشون بین ۱۸ تا ۷۱ سال بوده و بیشترشون خانم بودن (حدود ۶۵ درصد). ازشون چندتا تست معروف گرفتن: یکی مقیاس حال خوب روانی رایِف (همون Ryff که یه روانشناس معروفه)، یکی هم مقیاس اسپیریچوال پارسیان و دانینگ (اسمای مخترعاش!) و بالاخره یه پرسشنامه سرمایه روانی.
حالا بیاید بریم سر نتایج باحال این تحقیق:
- از دید این تحقیق، “سرمایه روانی” قویترین پیشبینیکننده حال خوب آدمها بوده. مثلا نشون داده اگه یه نفر چهار تا ویژگی سرمایه روانی رو بیشتر داشته باشه، احتمالاً حال روانشم خیلی بهتره. جالبیش اینه که سرمایه روانی تونسته حدود ۱۳ درصد از نوسانات حال خوب ذهنی رو توضیح بده (از نظر آماری این درصد خوب و قابل توجه حساب میشه).
- معنویت هم تاثیر مثبت داشته، یعنی هرچی آدم حس ارتباط معنوی قویتری داشته (=اسپیریچوالتر بوده)، احتمالاً حالش به لحاظ روانی بهتر بوده.
- نکتهی بامزه اینه که این دو تا عامل با هم ربط دارن، یعنی آدمایی که سرمایه روانیشون بالاتر بوده معمولاً معنویتشون هم بیشتر بوده و بالعکس؛ خلاصه دوتا رفیق صمیمی برای حال خوب هستن!
نهایتاً، این تحقیق نشون داد که تو زمینههایی مثل کشورای لاتین آمریکا، منابع روانی مثبت مثل سرمایه روانی و معنویت خیلی میتونن به سلامت روان کمک کنن. یعنی اگه دنبال حال خوبتر باشی، شاید بد نباشه رو امید و استقامت و حس معنویت خودت کار کنی!
توی تحقیق هم دربارهی چیزای تئوریک و کاربردی بحث شده و یه سری محدودیتا هم قبول کردن (مثلاً اینکه فقط تو اکوادور و پرو بوده، یا شاید نمونهها کامل نماینده همه آدمای اون کشورا نباشن). خلاصه پیشنهاد دادن که واسه آینده، تحقیقات گستردهتر و تو کشورهای دیگه هم انجام بشه.
در کل، میشه گفت مهمترین نکته اینه: حال روان آدمها فقط وابسته به اتفاقای بیرونی نیست؛ چیزایی مثل امید، خوشبینی و معنویت کلی توی حال خوب تاثیر داره. حالا اگه شما هم دنبال اینید که حالتون بهتر شه، شاید بد نباشه روی درون خودتون و تقویت سرمایه روانی و معنوی کار کنین!
منبع: +