خبر داغ اینه که تسلا یه قرارداد تپل ۴.۳ میلیارد دلاری با شرکت کره‌ای ال‌جی انرژی سولوشن (LGES) بسته تا کلی باتری لیتیوم-آهن-فسفات یا همون LFP، که یه نوع باتری ایمن‌تر و با ثبات‌تره، تو خاک آمریکا تولید کنن. فقط نکته اینکه این باتری‌ها قرار نیست تو ماشین‌های برقی تسلا برن، بلکه مخصوص سیستم‌های ذخیره انرژی ایستگاهی هستن؛ یعنی اون باتری‌هایی که برق رو تو مقیاس خیلی بزرگ ذخیره می‌کنن برای شبکه‌های برق و نیروگاه‌های تجدیدپذیر.
خود این LFP باتری‌ها از نظر ایمنی، استحکام بیشتری نسبت به باتری‌های نیکل‌دار (که مخصوص ماشین برقی‌هاست) دارن و برای باتری‌های ساکن خیلی مناسب‌ترن. مثلاً LFP یعنی همون Lithium Iron Phosphate که نسبت به مدل‌های دیگه احتمال آتیش گرفتنش کمتره!
این باتری‌ها قراره از مرداد ۲۰۲۷ تا تیر ۲۰۳۰ تو آمریکا تولید بشن و مستقیم برن تو سیستم MegaPack تسلا. MegaPack همون جعبه باتری‌های غول‌پیکریه که واسه ذخیره برق عظیم استفاده میشه؛ مثلاً وقتی برق خورشیدی یا بادی بیشتر از نیاز داریم، اینا ذخیره می‌کنن و هر وقت لازمه، باز تزریقش می‌کنن به شبکه. هر MegaPack وزنش حدود ۳۸ تُنه و می‌تونه بالای ۳.۹ مگاوات‌ساعت برق ذخیره کنه، یعنی تقریباً می‌تونه یک ساعت کل برق مورد نیاز ۳۶۰۰ تا خونه رو تامین کنه! این یعنی با یه دونه‌شون میشه مُدمت رو پیش برد!
حواست باشه که تسلا تازه چند ماه پیش اعلام کرد یه کارخانه‌ی باتری‌سازی تو شانگهای چین داره می‌سازه تا باتری MegaPack رو اونجا هم بزنه. ولی الان با این قرارداد جدید، داره باز تولید رو میاره داخل آمریکا. هدفش چیه؟ یکی اینکه به آمریکایی‌ها نشون بده می‌خوان زنجیره تأمین رو بیارن داخل کشور و وابستگی به چین (مثلاً شرکت CATL) رو کم کنند. دوم اینکه بتونه از مشوق‌ها و معافیت‌های مالیاتی قانون جدید آمریکا (Inflation Reduction Act یا به اختصار IRA) استفاده کنه. این قانون یه جورایی اصرار داره قطعات و محصولات بیشتر تو خود آمریکا ساخته بشه تا به شرکت‌ها کمک مالی بدن.
این وسط، شرکت LGES هم حسابی جدی شده و قراره کارخانه‌اش تو تنسی رو از نو بچینه تا LFP بزنه. حتی با GM (جنرال موتورز) هم دارن روی باتری کار می‌کنن! یعنی این فقط یه همکاری موقتی نیست، واقعا دارن برای آینده برنامه می‌ریزن.
از نظر بازار هم خیلی مهمه. بخش انرژی تسلا (که شامل MegaPack, Powerwall و اینا میشه)، حسابی داره رشد می‌کنه و رکورد نصب باتری تو سه‌ماهه دوم ۲۰۲۵ ترکوندن. ولی خب درآمدشون کمی اومده پایین، شاید چون محصولات ارزون‌تر فروختن یا سودش کمتر بوده، پس باید هزینه‌ها رو پایین بیارن تا این تجارت سود بیشتری داشته باشه.
حالا با تامین باتری از داخل آمریکا، تسلا می‌تونه قیمت رو کنترل کنه، راحت‌تر برای کمک مالی دولتی اقدام کنه و سود بیشتری هم بذاره تو جیب. این قرارداد حتی یه بند داره که می‌تونن تا ۷ سال دیگه هم تمدیدش کنن؛ یعنی تا ۲۰۳۷ هم ممکنه این رفاقت ادامه داشته باشه.
در کل، این حرکت تسلا فقط یه خرید باتری ساده نیست، بلکه یه تغییر استراتژیک جدیه؛ یعنی تسلا داره کم‌کم از فقط ساخت ماشین برقی به سمت تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی زیرساخت انرژی پاک و بزرگ‌ترین تامین‌کننده باتری‌های شبکه‌ای پیش میره. این یعنی تسلا می‌خواد یک بازیگر کلیدی تو بازار جهانی ذخیره برق باشه، نه فقط یه سازنده ماشین شیک.
خلاصه اگه منتظر آینده‌ای هستی که برق تو خونه‌هات با این باتری‌های غول‌پیکر تامین بشه، بدون این قرارداد یه قدم بزرگ تو همین مسیره!
منبع: +
