گاهی اوقات فرهنگ محل کار “خانواده مانند” می‌تواند سمی باشد. این نوع فرهنگ، پاسخگویی را مختل می‌کند، رشد را خفه می‌کند و ذهنیتی فرقه‌گونه را پرورش می‌دهد و در نهایت به کارکنان و کسب و کار آسیب می‌رساند.
عبارت «ما مثل یک خانواده هستیم» اغلب برای توصیف فرهنگ شرکتی به کار می‌رود که بر اتحاد، رفاقت و حمایت تأکید دارد. در حالی که این ویژگی‌ها جذاب به نظر می‌رسند، اعمال پویایی خانواده به دنیای حرفه‌ای می‌تواند فرهنگِ محل کارِ سمی ایجاد کند که مانع رشد، تضعیف کننده‌ی پاسخگویی و پرورش‌دهنده‌ی ذهنیتی فرقه‌گونه است. این رویکرد در نهایت به کارکنان و موفقیت کلی سازمان آسیب می‌رساند.
نقش‌های ثابت و رشدِ خفه شده:
در خانواده‌ها، نقش‌ها اغلب زود تعیین می‌شوند و نسبتاً ثابت می‌مانند. این انعطاف‌ناپذیری می‌تواند به محل کاری تبدیل شود که در آن کارکنان صرفاً با عنوان شغلی و دپارتمان اولیه‌شان تعریف می‌شوند. فرهنگِ شرکتِ «خانواده» اغلب کارکنان را از کاوش فرصت‌های جدید یا رفتن به فراتر از نقش‌های تعیین‌شده‌شان دلسرد می‌کند. کسانی که آرزوی رشد و گسترش مهارت‌های خود را در شرکت دارند، ممکن است منفی تلقی شوند و این امر مانع پیشرفت حرفه‌ای آن‌ها و محدود کردن دسترسی سازمان به پتانسیل کامل آن‌ها می‌شود. این مقاومت در برابر تغییر، مشکلاتِ مواجه شده در هنگام تلاش برای تغییر پویاییِ تثبیت‌شده‌ی خانواده را منعکس می‌کند و محیطی راکد ایجاد می‌کند که مانع نوآوری و پیشرفت می‌شود.
عدم پاسخگویی و عملکرد ضعیف:
در حالی که حمایت بی‌قید و شرط از ویژگی‌های بارز خانواده‌های سالم است، اعمال همین اصل در محل کار می‌تواند مضر باشد. اعضای خانواده اغلب با وجود کاستی‌هایشان پذیرفته و دوست داشته می‌شوند، اما در یک محیط حرفه‌ای، عدم پاسخگویی می‌تواند منجر به فرهنگِ سمیِ عملکرد ضعیف شود. کارمندانی که عملکرد ضعیفی دارند، تصمیمات بدی می‌گیرند یا به طور ناکارآمد ارتباط برقرار می‌کنند، ممکن است از عواقب آن در امان باشند، دقیقاً مانند یک عضو خانواده که ممکن است به خاطر اشتباهاتش بخشیده شود. این عدم پاسخگویی نه تنها به بهره‌وری و کارایی کلی سازمان آسیب می‌رساند، بلکه محیطی را ایجاد می‌کند که در آن متوسط بودن رشد می‌کند. بازخورد سازنده، که برای رشد و توسعه کارکنان بسیار مهم است، در یک محیط «خانواده» که در آن انتقاد ممکن است به عنوان یک حمله شخصی به جای ارزیابی حرفه‌ای تلقی شود، ارائه و دریافت آن دشوار می‌شود. بر اساس مطالعه‌ی گالوپ در سال ۲۰۲۳، ۸۰٪ از کارمندان هنگام دریافت بازخورد معنادار، احساسِ مشارکتِ کامل می‌کنند که این امر اهمیت پاسخگویی و ارزیابی عملکرد در یک محل کارِ پررونق را برجسته می‌کند.
ذهنیت فرقه‌گونه و سرکوب مخالفت:
یک واحد خانواده معمولاً خیر جمعی و حفظ گروه را در اولویت قرار می‌دهد. در حالی که حس اجتماع و حمایت در محل کار ارزشمند است، اولویت دادن به شرکت بالاتر از نیازها و دیدگاه‌های فردی می‌تواند ذهنیتی فرقه‌گونه ایجاد کند. کارکنان ممکن است احساس فشار کنند که مطابقت داشته باشند، در ابراز نظرات مخالف تردید داشته باشند یا از به چالش کشیدن وضع موجود بترسند. مانند خانواده‌ای که سرپرست خانواده دارای اقتدار نهایی است، رهبران یک شرکت «خانواده» ممکن است در برابر بازخورد و مخالفت مقاومت کنند و محیطی خودکامه ایجاد کنند که در آن ارتباطات آزاد و تفکر انتقادی خفه می‌شود. این فقدان دیدگاه‌های متنوع می‌تواند مانع نوآوری شود و از سازگاری سازمان با شرایط متغیر بازار جلوگیری کند. انتظار وفاداری تزلزل‌ناپذیر و اولویت دادن به شرکت بالاتر از هر چیز دیگر، که منعکس‌کننده‌ی خواسته‌های وفاداری خانوادگی است، می‌تواند یک پویایی قدرت ناسالم ایجاد کند و به فرسودگی شغلی کارکنان کمک کند.
ایجاد یک فرهنگِ محل کارِ سالم و مولد:
شرکت‌ها خانواده نیستند و تلاش برای تکرار پویایی خانواده در یک محیط حرفه‌ای می‌تواند عواقب زیانباری داشته باشد. در حالی که برخی از جنبه‌های مثبت تعامل خانوادگی، مانند ارتباط آزاد و تشویق، می‌تواند در محل کار مفید باشد، ایجاد مرزهای روشن و پرورش فرهنگِ پاسخگویی و رشد حرفه‌ای بسیار مهم است. سازمان‌های موفق فرهنگ‌های منحصربه‌فردی را پرورش می‌دهند که نقاط قوت فردی را در بر می‌گیرند، ارتباطات آزاد را تشویق می‌کنند و بهزیستی کارکنان و موفقیت سازمانی را در اولویت قرار می‌دهند. به جای تلاش برای «شبیه یک خانواده» بودن، شرکت‌ها باید بر ایجاد یک محیط حمایتی و چالش‌برانگیز تمرکز کنند که در آن کارکنان احساس ارزشمندی، احترام و توانمندسازی برای مشارکت استعدادهای منحصر به فرد خود داشته باشند. این رویکرد، فرهنگِ محل کارِ سالم و مولدی را پرورش می‌دهد که هم به نفع افراد و هم به نفع کل سازمان است. یک فرهنگِ شرکتیِ قوی باید بر انتظارات روشن، بازخورد مداوم و فرصت‌هایی برای توسعه حرفه‌ای تأکید کند و محیطی پویا و جذاب ایجاد کند که در آن کارکنان بتوانند رشد کنند.
اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: forbes
