خب رفقا، یه خبر باحال و البته خیلی خفنی دارم براتون درباره یکی از رازآلودترین هواپیماهای نظامی آمریکا! اگه تا حالا اسم “هواپیمای آخرالزمان” یا همون “Doomsday Plane” رو شنیدین، باید بدونین که قراره یه مدل تازه ازش ساخته بشه که مدرن‌تر و به فنا نرفتنی‌تره!
حالا ماجرا چیه؟ شرکت Sierra Nevada Corporation — که مقرش تو نواداس — تازگیا شروع کرده به تست پروازی هواپیماهای E-4C. اینا همون پرنده‌هایی هستن که اگر روزی اتفاق خیلی وحشتناکی (مثلاً حمله هسته‌ای یا چیزی تو همون مایه‌ها) بیفته، دولت و ارتش بتونن همچنان کنترل اوضاع رو دستشون نگه دارن. این هواپیماها مثل یه اتاق فرماندهی پرنده می‌مونن. یعنی حتی اگه همه پایگاه‌ها و مراکز زمینی نابود بشه، فرمانده‌ها می‌تونن از اینجا دنیا رو مدیریت کنن.
E-4C روی بدنه‌ی بوئینگ 747-8 ساخته میشه. ببین، این مدل جدیدتر، بزرگتر و به‌روزتر از سری قبلی 747-200 هستش (اونایی که بیشتر از ۵۱ سال عمر دارن و دیگه حسابی پیر شدن!). البته این هواپیماها کلی تغییرات و تجهیزات نظامی-پیشرفته دارن، نه اینکه صرفاً یه هواپیمای مسافربری باشن.
چه خبره تو این پروژه؟
خیلی ساده بگم: از دهه ۱۹۷۰ آمریکا چهار تا هواپیمای E-4B داشت که هرکدوم نقش “آخرالزمانی” داشت. یعنی می‌تونستن فرمان حمله اتمی صادر کنن، هدایت عملیات نظامی انجام بدن و خلاصه، مثل یه پایگاه کاملاً امن و بی‌وقفه کار می‌کردن. اما خب، نگهداری هواپیمای ۵۰ ساله خیلی سخت و پرهزینه‌ست و تکنولوژی‌شونم دیگه قدیمی شده.
اینجا بود که شرکت Sierra Nevada یه قرارداد عظیم ۱۳ میلیارد دلاری گرفت تا کار رو از بوئینگ به ارث ببره و نسل جدید E-4C رو بسازه. گفتن بوئینگ چرا رفت کنار؟ چون با نیروی هوایی سر یه سری شرایط قراردادی مشکل داشت و کنار کشید. این‌طوری Sierra Nevada تنها بازیگر شد و پروژه رو گرفت.
روند تست‌ها از اوت ۲۰۲۵ شروع شده و قراره تا ۲۰۲۶ توی دیتون اوهایو و ویچیتا کانزاس ادامه پیدا کنه. این شرکت چهار تا بوئینگ 747-8 صفرکیلومتر خریده و داره به نسخه نظامی تبدیلشون می‌کنه. حتی سال ۲۰۲۴ پنج تا دیگه از کره‌ای‌ها (خط هواپیمایی کره) هم خرید که قطعات یدکی و تضمین ادامه پروژه راحت باشه.
جالب بدونین موتورهای این غول‌های پرنده، مدل GEnx-2B از شرکت GE Aerospace هستن، اونم با یه قرارداد جداگونه دارن تقویتشون می‌کنن تا از لحاظ قدرت و دوام دست هرکی رو از پشت ببندن.
قراره چند تا از این هواپیماها ساخته بشه؟ پنتاگون هنوز دقیق نگفته، ولی احتمالاً مثل قبل ۴ تا باشه و تحویلشون تا سال ۲۰۳۶ طول بکشه.
نکته بامزه اینه که اسم رسمی این پروژه SAOC هست (یعنی Survivable Airborne Operations Center – یه جور مرکز فرماندهی هوایی جون‌سخت که هرچی بشه می‌تونه کار کنه). این پروژه برا Sierra Nevada بزرگ‌ترین قرارداد نظامیشون حساب میشه.
حالا چرا این همه حساسیت و تکنولوژی روی این هواپیماها مهمه؟ چون تو شرایط جنگ اتمی، باید یه سیستم فرمان و ارتباط داشته باشی که حتی ضربه مهلک هم به مراکز زمینی بخوره، باز بشه با فرماندهان و ارتش ارتباط نگه داشت.
یه اصطلاح باحال هم تو این داستان هست: NC3، یعنی Nuclear Command, Control, and Communications – یه شبکه پیشرفته که از ماهواره‌ها و پایگاه‌ها و زیردریایی و هواپیما تشکیل شده و مثل سیستم عصبی نیروهای استراتژیک آمریکاست!
دیگه اینکه نسل جدید E-4C قطعاً کلی امکانات خارق‌العاده برای محافظت در برابر “پالس الکترومغناطیسی” یا همون EMP داره (EMP: یه موج قوی که می‌تونه همه دستگاه‌های الکترونیکی رو نابود کنه!). تازه ارتباطات امن و ماهواره‌ای و کلی سیستم دیتای پیشرفته هم براش در نظر گرفتن.
خلاصه، این غول‌های پرنده جدای از اینکه برد بیشتری دارن، تعداد افراد و تجهیزات بیشتری رو هم می‌تونن با خودشون ببرن. همون ماموریت مهم قرن بیستمی رو تا وسطای قرن بیست‌ویکم ادامه می‌دن: اینکه آمریکا بتونه تحت هر شرایطی کنترل زرادخانه اتمیش رو داشته باشه و باز هم تو میدون قدرت بمونه.
پس دفعه بعدی که عکس یه 747 خاص و عجیب رو با رادوم دماغه‌ی متفاوت یا شیشه‌های خاص دیدین، شاید یکی از همین پرنده‌های آخرالزمان باشه که کار اصلی‌اش محافظت از دنیا (یا حداقل آمریکا) تو بدترین روزهای احتمالی تاریخه! 😉
منبع: +
