داستان از جایی شروع شد که سرویس مخفی آمریکا (US Secret Service یعنی همون پلیس مخفی معروف آمریکا که مسئول امنیت مقامات مهمه) دست به یه کشف باورنکردنی زد و یه شبکه ارتباطی مرموز رو تو نیویورک شناسایی و جمعآوری کرد. ماجرا اینه که این شبکه، چیزی حدود ۳۰۰ تا سرور (سرور یعنی کامپیوترهای قدرتمندی که اطلاعات زیادی رو پردازش و نگهداری میکنن) و حدود صدهزار سیمکارت داشت! بله، درست شنیدی: 100,000 سیمکارت که همشون میتونستن با هم کار کنن و کلی پیام و تماس بیصدا و رمزشده رد و بدل کنن.
جالب اینجاست که فقط بخشی از این شبکه فعالشده بود و کلی تجهیزات دیگه هم پیدا کردن که هنوز نصب نشده بود و قرار بود به این سیستم اضافه شه.
این کشف عجیب غریب دقیقا همزمان با جلسه مجمع عمومی سازمان ملل تو نیویورک بود. سرویس مخفی آمریکا اعلام کرد که این شبکه ممکن بود باعث بشه یه سری تهدیدها علیه مقامات ارشد آمریکایی اجرا شه – مثلاً کسی بتونه ارتباطات موبایل شهر رو قطع کنه یا از حملات DDoS استفاده کنه (حمله DDoS یعنی خیلی ساده یکسری کامپیوتر یا افراد همزمان به یه سرور یا سایت حمله میکنن تا از کار بندازنش). یا حتی ارتباط ناشناس و رمزگذاریشده برای گروههای خلافکار و شاید هم دولتهای خارجی!
گفته شده که این سرورها فقط ۳۵ مایل (حدود ۵۶ کیلومتر) با سازمان ملل فاصله داشتن و مکانشون کاملاً حسابشده و هدفمند بوده.
خود مسئول بررسی این پرونده، یعنی عامل ویژه مت مککول گفته: «توانمندی این شبکه اصلاً قابل چشمپوشی نیست. میتونن برجهای موبایل رو بخوابونن و مردم دیگه نمیتونن از موبایل استفاده کنن یا حتی پیامک بفرستن. اگه اینو با یه اتفاق دیگه همزمان کنین (مثلاً تو جلسه سازمان ملل)، نتیجهش میتونه فاجعه باشه».
این کشف باعث شد واحد تازهای به اسم “Advanced Threat Interdiction Unit” یا همون “واحد مقابله با تهدیدات پیشرفته” وارد معرکه بشه؛ تیمی که فقط روی خطرات فوری و جدی برای مقامات کار میکنه و دنبال این بودن که این شبکه چطور میتونسته علیه افراد مهم آمریکا استفاده بشه. راستی، اصطلاح Interdiction یعنی اقدام فوری برای جلوگیری و قطع حملات، نه صرفا کشف.
نکته هیجانانگیز دیگه اینه که این شبکه فقط با این سیمکارتها میتونسته تا سی میلیون پیامک در دقیقه (!) ارسال کنه! یعنی اگر قصد حمله یا شایعهپراکنی داشتن، واقعا میتونسته شهر رو به هم بریزه.
گفته شده که چنین مجموعهای میلیونها دلار هزینه برداشته و افرادی که پشت این پروژه بودن بسیار حرفهای و با برنامه کار میکردن. طبق گفته Sean Curran (رئیس سرویس مخفی) تأثیر مخرب احتمالی این شبکه روی ارتباطات آمریکا اصلاً قابل اغراق نیست.
هدف اصلی سرویس مخفی از این عملیات این بود که به بقیه شرورهای بالقوه نشون بده که هر تهدید مستقیمی رو برای افراد تحت محافظتشون پیدا کنن، فوراً پیگیری و نابودش میکنن.
بر اساس گزارشها، تو ماههای اخیر چندین مقام آمریکایی هدف حملات “اسمیشینگ” (Smishing یعنی همون کلاهبرداری با پیامک جعلی) و جعل هویت قرار گرفتن. الان هم قراره سیمکارتها رو بررسی کنن و ببینن چه پیامها و تماسهایی باهاش رد و بدل شده و چه کسایی پشت این شبکه بودن.
در مجموع، این عملیات نشون داد که ممکنه یه شبکه سیمکارت خیلی بزرگ، با امکانات رمزگذاری و امکان فلج کردن ارتباطات شهر، حتی کنار گوش ما وجود داشته باشه و باید حسابی آماده باشیم!
اگر به ماجراهای امنیت سایبری علاقمندی، بد نیست بدونی Europol هم قبلاً با آنالیز کردن ارتباطات رمزگذاریشده یه شبکه خلافکاری اروپایی بزرگ رو شناسایی کرد و حتی کل یه هتل رو ضبط کرد!
خلاصه با این داستان فهمیدیم که دنیای ارتباطات و امنیت اصلاً شوخیبردار نیست و باید مراقب باشیم هر چی دم دسته به سیمکارت و سرور وصل نکنیم! 😉
منبع: +