تا حالا به این فکر کردی وقتی کسی می‌خواد توی یه تحقیق پزشکی شرکت کنه (مثلاً توی زمینه روماتولوژی کودکان که همون بیماری‌های مفصلی تو بچه‌هاست)، چطوری باید رضایتش رو اعلام کنه؟ خب معمولاً یا یه برگه رضایت کتبی جلوشون می‌ذارن تا امضا کنن، یا این اواخر یه روش جدیدتر هم اومده: رضایت ویدیویی! یعنی بجای خوندن یه متن خشک و رسمی، براشون یه ویدیوی خلاصه و توضیحی پخش می‌کنن.
یه گروه از محقق‌ها به سرپرستی نیکولاس چن و چند نفر دیگه (اسم‌هاشون هم طولانیه، بیخیال جزئیاتش) تصمیم گرفتن این دوتا روش رو روی هم مقایسه کنن تا بفهمن کدومش بهتر جواب می‌ده. یعنی بفهمن آدم‌ها چه احساسی دارن، چقدر موضوع رو می‌فهمن، روندش چقدر طول می‌کشه و در کل کدوم رو ترجیح می‌دن.
داستان چطوری پیش رفت؟ اومدن ۹۹ تا مراقب (مثلاً مامانا و باباها) و ۷۶ تا بیمار کوچولو رو به دو گروه تقسیم کردن. یه سری رو با رضایت ویدیویی و یه سری دیگه رو با رضایت کتبی راه انداختن (تقریباً تعداد دو گروه برابر بود: ۸۸ نفر توی گروه ویدیویی و ۸۷ نفر توی گروه کتبی). بعدش هر کدوم هم بعد از اولین روش، یه پرسشنامه دادن دستشون که پر کنن تا معلوم بشه چقدر موضوع رو فهمیدن و چقدر راضی بودن. بعدش روش دوم رو هم امتحان کردن و باز پرسشنامه دادن. یعنی همه با هردو روش برخورد داشتن که مقایسه راحت‌تر بشه.
اگه دنبال عدد و رقم‌هایی، اینجا جذابه: میزان درک مطلب (از ۱۲) معمولاً بالا بود. گروه ویدیویی میانگین ۱۱ گرفته بود و گروه کتبی ۱۰. سطح رضایت هم (از ۵) اکثراً بالا بوده. ویدیو میانگین ۴ و نسخه کتبی ۵ گرفته بود. این نتایج رو با یه روش آماری باکلاس به اسم آزمون بیزی غیرپارامتریک چک کردن (یعنی روشی که بر اساس احتمالات پیش‌بینی می‌کنه، نه فقط میانگین ساده). در نهایت فهمیدن تفاوت چشمگیری از لحاظ «میزان درک» و «رضایت» بین این دو روش وجود نداشته.
یه نکته باحال این بود که تایم اجرا هم حساب شده بود. انجام رضایت ویدیویی حدوداً ۴۰۸ ثانیه (یا همون حدود ۷ دقیقه) طول کشیده بود، ولی نسخه کتبی ۳۶۰ ثانیه (یا ۶ دقیقه)! یعنی ویدیو یک خورده زمان بیشتری می‌بره (تقریباً ۴۸ ثانیه بیشتر)، و این اختلاف هم از لحاظ آماری کاملاً معنی‌دار بوده. ولی یه چیزی! اکثر مراجعه‌کننده‌ها و خانواده‌ها ترجیح دادن با ویدیو پیش برن، چون راحت‌تر دنبال می‌شده و حس بهتری داشتن. اختلاف این ترجیح کاملاً چشمگیر بوده (یه ضریب آماری عجیب با کسر بزرگ!) و نشون می‌ده که انگار آدم‌ها وقت رو فدای راحتی و درک بهتر می‌کنن.
در کل، با اینکه ویدیویی بودن رضایت شاید یه ذره وقت بیشتر بگیره، اما اکثریت شرکت‌کننده‌ها و والدین واقعا این روش رو دوست داشتن و ترجیح دادن، چون توضیحات رو راحت‌تر و به زبان ساده‌تر می‌شنیدن و می‌فهمیدن. نتیجه نهایی چی میشه؟ دکترها و محقق‌ها بهتره برید سراغ رضایت ویدیویی، چون مردم حالش رو بیشتر می‌برن و حس بهتری دارن! تازه برای کسایی که شاید سواد خواندنشون متوسط باشه، خیلی هم مفیدتره.
منبع: +
