حتماً شنیدی که بعد از دوران کرونا، کلی از کارها مجازی شدن و مراقبت پزشکی هم از این قافله عقب نمونده! یک چیزی جدید داریم به اسم “مراکز مراقبت مجازی” یا همون VCC (Virtual Care Centres) که یعنی بخشی از بیمارستان هستن که پرستارانش دیگه لازم نیست بالای سر بیمار باشن، بلکه همزمان چند تا بیمار رو از راه دور چک می‌کنن. این یعنی طرف می‌تونه توی خونه‌ش باشه و پرستار از یه مرکز، از راه دور مراقبتشو مدیریت کنه!
حالا شاید بپرسی واقعاً پرستاران توی این مراکز مجازی چه کارهایی انجام میدن؟ و این کارها براشون چقدر سخت یا آسونه؟ این دقیقاً سوالی بود که یه عده محقق تو هلند داشتن و باعث شد این مطالعه جالب انجام بشه.
تو این تحقیق، اومدن اول لیستی درست کردن از کارهایی که پرستارهای مجازی انجام میدن. بعد برای سنجش سختی کار، از دو روش جالب استفاده کردن: NASA-Task Load Index که یه مدل معروف برای اندازه‌گیری فشار کاری تو شغل‌های مختلفه (مثلاً می‌پرسه کاری که کردی چقدر ذهنی یا فیزیکی انرژی می‌بره)، و Analytical Hierarchy Process یا همون AHP که یعنی روش تصمیم‌گیری بر اساس مقایسه وظایف مختلفه. همزمان هم یه نظرسنجی بین ۱۹ تا پرستاری که حداقل یه سال تو این مراکز کار کردن و تو شیش تا مرکز مختلف بودن، انجام دادن. اینجوری کاملاً دست پر اومدن جلو!
نتیجه چی شد؟ یه عالمه کار مختلف شناسایی شد—در واقع ۲۱ کار ریز و درشت که تقسیمشون کردن به پنج دسته اصلی: آموزش و یادگیری (مثلاً یاد دادن استفاده از دستگاه‌ها به بیماران)، توسعه مسیرهای درمانی جدید (یعنی ساختن روش‌های نو برای مراقبت مجازی)، تماس با بیماران (همون صحبت و چت و بررسی حال بیماره)، تصمیم‌گیری بالینی (مثل تصمیم گرفتن اینکه بیمار به بیمارستان نیاز داره یا نه)، و کارهای اداری.
جالب اینجاست که بیشترین فشار کاری مربوط به توسعه و ساخت پروتکل‌های جدید برای خدمات دیجیتال می‌شد. مثلاً نوشتن اینکه دقیقاً قدم‌به‌قدم باید با هر مریض توی فضای مجازی چی کار کرد یا دقیقاً چه موقع لازمه اقدام خاصی انجام بدن. یعنی این جور کارهای نو و خلاقانه بیشتر پرستارها رو به چالش می‌کشید.
اما بقیه کارها—مثل صحبت با بیمارها یا تصمیم‌گیری‌های روال معمول پرستاری—خیلی کار سخت محسوب نمی‌شدن و اکثراً گفتن فشار کاری این بخش‌ها پایین تا متوسطه.
نتیجه خیلی جالب این بود که پرستاران این مراکز هم کارهای سنتی رو دارن انجام میدن، هم با وظایف جدید وارد دنیایی شدن که بیشتر از نظر ذهنی چالشه داره تا کار یدی یا فیزیکی. مثلاً به جای این که مجبور باشن به سرعت بالا و پایین برن توی بخش، اینجا باید بیشتر فکر کنن، تصمیم بگیرن و روی جنبه ذهنی و فکری کارشون تمرکز کنن.
پس اگه دنبال پرستاری با مدل جدیدی هستی که کمی فشار فیزیکی کمتر داشته باشه و بیشتر خلاقیت و توان تحلیل بخواد، شاید این مدل برایت جالب باشه! البته محقق‌ها هم پیشنهاد دادن برای بعضی از کارهای واقعاً سنگین، بهتره نیروی متخصص اضافه بشه یا آموزش‌های مخصوص این بخش رو بیشتر کنن. اینطوری هم پرستارها کمتر خسته میشن و هم مراقبت مجازی با کیفیت‌تر پیش میره.
خلاصه، این مدل جدید شاید بتونه کمک کنه فشار کاری رو از دوش پرستارهایی که در بخش‌های سنتی کار می‌کنن برداره و سبک جدیدی از کار گروهی و مراقبت به بیماران ارائه بده. جوری که بیمار هم راحت‌تره و پرستارها هم با چالش‌های جدیدتری سر و کله می‌زنن!
منبع: +
