واقعیت مجازی یا همون VR، این روزا خیلی رفته تو بورس و داره کلی بازی و تجربهی عجیب و غریب رو برامون میاره. اما یه مشکلی که پیش میاد اینه که چطور میشه مطمئن شد این دنیای مجازی واقعاً بیعیب و نقص و امنه؟ تا الان معمولاً شرکتا یه تیم بزرگ داشتن که دونه به دونه بازیها رو تست کنن (که بهش میگن Quality Assurance یا همون تأیید کیفیت). مشکل این روش اینه که حسابی وقتگیره و واقعاً هم با سرعت رشد این صنعت نمیخونه.
تا یه حدی، واسه بازیهای عادی دو بعدی و سه بعدی بعضی تستها رو خودکار کردن (یعنی کامپیوتر بیاد بجای آدم تست کنه)، ولی واقعیت مجازی با بازیاش خیلی فرق داره. مثلاً آدم و کاربر تو محیط مجازی از هر طرف تحریک حسی میگیره (یعنی دیداری، شنیداری، حرکتی و…) و بازی باید همه اینا رو خیلی سریع و بدون تاخیر جواب بده، وگرنه کل تجربه خراب میشه. تست این بازیا با هوش مصنوعی کار سادهای نبود!
حالا اینجاست که یه پروژه خفن به اسم VRScout وارد عمل میشه. خلاصهاش اینه: تقریباً یه ربات باهوش عین آدم میره تو بازیهای واقعیت مجازی، میچرخه، با اشیا تعامل (یعنی ارتباط و واکنش) داره، و اینکارو کاملاً خودجوش و در لحظه (real-time) انجام میده. نکته جالبش اینه که مغزش با هوش مصنوعیه، و کلی تکنیک جدید استفاده شده توش.
یکی از چیزای جالبی که تو VRScout هست، یه سیستمه به اسم Action Chunking Transformer. این اسم خفن یعنی یه مدل یادگیری عمیق که میتونه بر اساس نمونههایی که از بازی کردن واقعی آدما دیده، بفهمه کِی چه کارهایی رو باید پشت سر هم و بصورت چند مرحلهای انجام بده. یعنی فقط دونه دونه نمیگه “الان بپر” یا “الان دستتو تکون بده”، بلکه برنامه کلیتر میفرسته و استراتژی رو کپچر میکنه! این قابلیت باعث میشه این ربات تو کلی محیط مختلف واقعیت مجازی، حتی بدون اینکه براش اختصاصی تمرین دیده باشه، بتونه خوش بدرخشونه.
ولی بحث responsiveness (یعنی اینکه سریع واکنش نشون بده) هم مهمه. اگه هوش مصنوعی بخواد فقط با دقت جواب بده و سرعتش بیاد پایین، دیگه فایده نداره. واسه همین یه قابلیت باحال دیگه داره، به اسم sliding horizon که روش هوشمندانهش اینه که میتونه زمان توجهش رو تو بازی بسته به شرایط کم و زیاد کنه. مثلا اگه لازمه سریع تصمیم بگیره، زمان توجهش رو کوتاه میکنه تا سریعتر عمل کنه، اگرم موقعیت پیچیده شد، زمان بیشتری صرف میکنه برای دقت بیشتر.
حالا چطوری فهمیدن این VRScout واقعاً جواب میده؟ اومدن روشو روی بازیهای واقعیت مجازی معروف و تجاری امتحان کردن. نتیجه جالب بود: این عامل هوشمند تونسته در حد یه حرفهای واقعی بازی کنه، اونم فقط با دیتای تمرینی محدود و روی کامپیوترهای معمولی خونگی (بدون تجهیزات عجیب). تو هر ثانیه هم تونسته ۶۰ بار واکنش و پردازش بده (یعنی ۶۰ FPS)، که توی واقعیت مجازی خیلی مهمه.
جمعبندیش اینه که VRScout واقعاً میتونه تست کردن بازیهای واقعیت مجازی رو سریعتر، خودکارتر و مطمئنتر کنه. این یعنی شرکتا میتونن هم کیفیت و امنیت بازیاشون رو راحتتر تضمین کنن، هم کلی وقت و هزینه صرفهجویی کنن. خلاصه، این پروژه میتونه هم دنیای گیمینگ رو بهتر کنه، هم خیال بازیا و سازندهها رو راحتتر!
منبع: +
