وقتی حرف از ویندوز ۹۵ میزنیم، خیلیا یاد یه انقلاب تو دنیای کامپیوتر میفتن. دقیقاً ۲۴ آگوست ۱۹۹۵ بود که مایکروسافت ویندوز ۹۵ رو به صورت رسمی منتشر کرد و واقعاً هم ترکوند! فقط تو پنج هفته اول، هفت میلیون نسخه فروخت! اصلاً اون موقع ویندوز ۹۵ مثل بمب تو بازار صدا کرد و باعث شد حسابی تبدیل به محبوب‌ترین سیستم‌عامل دنیا بشه.
بعد یه سال، حتی یه جشن پرستاره هم برپا کردن و خودشون کلی کیف می‌کردن که تا اون موقع ۴۰ میلیون نسخه فروخته بودن. چه زمانی بود واقعاً!
حالا چرا ویندوز ۹۵ اینقدر گرد و خاک کرد؟ یکی از شاهکاراش این بود که سیستم «Plug and Play» رو آورد وسط. Plug and Play یعنی وقتی یه قطعه جدید مثل پرینتر یا موس وصل می‌کنی، خودش میفهمه و سخت‌افزار رو شناسایی و نصب می‌کنه. لازم نبود دنبال دیسک و درایور و … بگردی! البته اگه گیر می‌کرد، خودش یه راهنمای کوچولو میداد که دیسک رو بذاری تا نصب کامل شه.
حالا فکر کن ۳۰ سال از اون روزا گذشته و کسی الان حتی یادش نمیاد که یه زمانی باید برای نصب برنامه‌ها دیسک می‌ذاشتیم، ولی اون موقع این تکنولوژی خیلی خفن بود.
پشت صحنه هم خبرای خیلی هیجان‌انگیزی بود. ویندوز ۹۵ برای اولین بار ویندوز رو با MS-DOS قاطی کرد. MS-DOS همون سیستم‌عامل خط فرمانیه که مایکروسافت واسه سازگاری با کامپیوترای IBM ساخته بود. این ترکیب باعث شد ویندوز ۹۵ نسبت به قبلی‌هاش کلی بهتر و روون‌تر بشه، مخصوصاً واسه ظاهر گرافیکی کاربرها که دیگه با محیط دست و پنجه نرم نمی‌کردن!
یه نکته جذاب دیگه: ویندوز ۹۵ از معماری ۱۶ بیتی خداحافظی کرد و رفت سراغ ۳۲ بیتی! این یعنی پردازش‌ها سریع‌تر شدن، رم بیشتر مدیریت می‌شد و کلاً تجربه کاربری بهتر شد.
راستی، خیلی از ویژگی‌هایی که الان برامون عادیه، اون موقع اولین بار تو ویندوز ۹۵ اومد! مثلاً منوی استارت و تسک‌بار (همون نوار پایین صفحه)، اولین بار اینجا بودن. اصلاً مایکروسافت واسه تبلیغش کلی خرج کرد و حتی با موزیک معروف “Start Me Up” از The Rolling Stones تبلیغش رو پخش می‌کرد! اونایی که دیدن، می‌دونن چه سر و صدایی به پا شد.
داشتن نوار وظیفه (Taskbar) باعث شد دیگه هر کی راحت هر چی می‌خواست رو پیدا کنه یا ببنده، و لازم نباشه تو پنجره‌ها گیج بزنه. گردش بین برنامه‌ها خیلی آسون شد و کلی کارا راحت‌تر انجام می‌شد.
یه ویژگی باحال دیگه که شاید الان خیلی پیش پا افتاده باشه، این بود که تو ویندوز ۹۵ می‌شد اسم هر فایل یا فولدر رو تا ۲۵۵ کاراکتر بذاری! قبلاً این یکی از دردسرای بزرگ بود و خیلیا مدام غر می‌زدن.
قابلیت User Profile هم اومد، یعنی هر نفر تو یه خونواده می‌تونست واسه خودش تنظیمات جدا داشته باشه و لازم نبود با هم قاطی بشن.
ولی یه شوخی با خودمون بکنیم! الان دیگه همه می‌دونیم فضای ابری چیه، مثل Dropbox، iCloud، گوگل درایو و OneDrive. یعنی می‌تونیم فایل‌هامون رو هر جا باشیم با اینترنت داشته باشیم. اما اون موقع‌ها اینجوری نبود! ویندوز ۹۵ یه قابلیت گذاشت به اسم “Briefcase” (بریف‌کیس)، که می‌تونستی باهاش فایل‌ها رو همگام‌سازی کنی. مثلاً یه فایل رو سر کار ادیت کنی، بیاری خونه با همون تغییرات ادامه بدی. واقعاً برای اون سال‌ها یه چیز خیلی مدرن و باحال بود.
جالبه بدونی بریف‌کیس تا ویندوز ۸ هم همراه کاربرا بود و فقط اونجا کم‌کم حذفش کردن.
در نهایت، ویندوز ۹۵ یه سورپرایز واقعی بود که خیلی چیزها رو تغییر داد. حالا شاید اون موقع نفهمیدیم داریم با چی طرفیم، ولی الان همه ویندوزها همون راهو ادامه دادن. اگه تاریخچه دنیای پی‌سی کنجکاوت کرده، یه سر به مقاله‌هایی مثل تاریخ جامع پی‌سی بزنی بازم بد نیست!
منبع: +
