خب رفقا، بیاین با هم یه موضوع جالب رو بررسی کنیم: اینکه تو مسابقات بدمینتون مردونه، وقتی فرمت بازی عوض میشه، چه فرقی تو زمان، سبک بازی و امتیازگیری پیش میاد؟ این تحقیق رو اومدن روی مسابقات جهانی نوجوانان بدمینتون ۲۰۲۴ انجام دادن؛ یعنی این نتایج از دل تازه‌ترین رقابت‌ها دراومده!
دو نوع فرمت بازی رو زیر ذره‌بین بردن: یکی فرمت انفرادی معمولی با امتیاز ۲۱ تایی، یکی هم فرمت تیمی با سیستم رله، که هر ستش تا ۱۱ امتیاز میره. (سیستم رله یعنی بازیکن‌ها تو تیم به نوبت بازی می‌کنن و کل ست خیلی سریع‌تر تموم میشه.)
تو این پژوهش، ۴۰ تا مسابقه رو بررسی کردن (۲۰ تا از هر مدل). جالب اینجاست که هر مسابقه شامل دو ست بوده و تو کل ست‌ها حدود ۲۲ هزار تا ضربه ثبت شده! یعنی کلی دیتا داشتن واسه تحلیل.
حالا بریم سراغ نتایج باحال:
یک: مسابقات تیمی خیلی خیلی کوتاه‌ترن!
اگه اهل حوصله نداری، احتمالا این سبک تیمی ۱۱ امتیازی کارت رو راه میندازه. چون کل زمان مسابقه، زمان بازی‌کردن واقعی و حتی فرصت استراحت بین امتیازها نسبت به بازی انفرادی کمتره. یعنی همه‌چی، سریع‌تر می‌گذره و کمتر خسته می‌شی.
دو: ولی شدت بازی داخل هر امتیاز فرقی نداره!
این جالبه: تعداد ضربه‌ها تو هر رالی (رالی یعنی همون رفت و برگشت‌ها تو بدمینتون)، زمان هر ضربه و حتی مدت استراحت بین رالی‌ها تو هر دو سبک تقریباً یکیه. یعنی اگه وسط مسابقه هستی، از شدت و سرعت بازی هیچ‌چیزی کم نمی‌شه! فقط شکل کلی و مدت مسابقه فرق می‌کنه.
سه: سبک بازی هم کمی متفاوته:
توی مسابقات انفرادی بیشتر روی ضربه‌های نزدیک تور کار می‌کنن، مثلا اسپین‌دار زدن یا با لیفت توپ رو ببرن بالا که موقعیت حمله پیدا کنن. (اینا بهتون شانس حمله و امتیازگیری بیشتر میده.) اما تو سیستم تیمی، بیشتر به ضربه‌های مطمئن‌تر مثل «دراپ» (یعنی آروم انداختن توپ نزدیک تور) یا قطع کردن ضربه حریف فکر می‌کنن، تا اشتباه کمتر بشه.
چهار: اشتباهات هم فرق داره!
توی فرمت انفرادی، معمولاً “اشتباه غیر اجباری” بیشتره؛ یعنی بازیکن خودش گاف میده و امتیاز رو از دست میده. اما تو سیستم تیمی، بیشتر “اشتباهات اجباری” می‌بینیم؛ این یعنی حریف کاری می‌کنه که تو مجبور می‌شی اشتباه کنی. (Unforced error یعنی اشتباه بدون فشار حریف، Forced error یعنی به خاطر بازی حریف اشتباه می‌کنی.)
نکته نهایی:
سیستم ۱۱ امتیازی رله یه جورایی بازی رو کوتاه، سبک‌تر و از نظر روانی چالشی‌تر می‌کنه. چون هر لحظه ممکنه بازی تموم شه و فرصتی برای جبران نداری. پس استرسش هم بیشتر میشه و نیاز به تمرکز خیلی بالاست.
این نتایج برای مربی‌ها و برگزارکننده‌های مسابقات خیلی کاربردیه، چون می‌تونن با علم به این تفاوت‌ها، برنامه‌ریزی بهتری واسه مسابقات نوجوان‌ها یا هر گروه سنی دیگه داشته باشن و حتی آموزش دادن بازیکن‌ها رو هدفمندتر کنن.
در کل، حالا دیگه اگه دیدی یه جایی مسابقه بدمینتون زودی تموم شد یا بازیا سبک متفاوت داشتن، بدون دلیلش احتمالا همین فرق فرمت‌هاست! 😉
منبع: +
