تا حالا شده اونقدر یه چیزی تو زندگیت تاثیر بذاره که حتی نتونی با کلمه‌ها توصیفش کنی؟ مثلاً همون حس عجیبی که وقتی موسیقی شنیدی، یا یه منظره فوق‌العاده دیدی، کل وجودت رو گرفته؟ به این میگن “شگفت‌زدگی” یا همون Awe.
یه نوازنده ویولنسل به اسم یومی کندال، یه جمله خیلی جالب درباره این حس گفته؛ گقته: “وقتی ساز می‌زنم، انگار ارتعاشش توی قلبم حس میشه. فراتر از زبانه. فراتر از فکر و حتی فراتر از دینه. مثل یه پتوی کشمیری از صداست!” (کشمیری یعنی همون پارچه فوق نرم و باحال!)
حالا این احساس فقط رویاپردازی نیست! دانشمندان، مثل داکر کلتر که روانشناس و محقق این موضوعه، دارن حسابی روش کار میکنن. البته مقایسه با علوم دیگه هنوز اول راهیم، ولی تحقیقاتی که تا الان انجام دادن، واقعاً نتایج باحالی داشته.
مثلاً فهمیدن آدمایی که توی روزشون تجربه‌های شگفت‌انگیز دارن، خیلی راحت‌تر آروم میشن، سیستم عصبی‌شون کمتر اذیت میشه، استرسشون پایین‌تر میاد و حتی نشونگرای التهاب تو بدنشون (یعنی علائمی که نشون میده بدن یه جورایی در حال مبارزه‌ست) کمتر میشه!
خلاصه، اگه دنبال حال بهتر و استرس کمتر می‌گردی، شگفت‌زده شدن رو توی کارات جا بده؛ مهم نیست چطور – می‌تونه دیدن یه غروب خوشگل باشه یا یه تیکه موسیقی که تا حالا نشنیدی. هرچی بیشتر این حس رو تجربه کنی، بدنت و ذهنت بهت حال بهتری میدن!
پس دفعه بعد که یه لحظه واو شدی، بدون که نه فقط روح تو، که بدنت هم تشکر خواهد کرد!
منبع: +
