محققان دریافتهاند که خواب عمیق میتواند سپری محافظتی در برابر بیماری آلزایمر باشد. پژوهشهای اخیر دانشگاههای معتبر نشان میدهد که چگونه خواب عمیق و باکیفیت میتواند به حفظ عملکرد حافظه کمک کرده و حتی در افرادی که نشانههای اولیه آلزایمر را دارند، روند پیشرفت بیماری را کند کند.
تحقیقات اخیر ارتباط امیدوارکنندهای بین خواب عمیق و انعطافپذیری شناختی در مواجهه با بیماری آلزایمر را آشکار کرده است. مطالعهای مشترک که توسط پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا برکلی، دانشگاه استنفورد و دانشگاه کالیفرنیا ارواین انجام شده، نشان داده است که خواب عمیق ممکن است در حفظ عملکرد حافظه، حتی زمانی که مغز نشانههای تغییرات مرتبط با آلزایمر را نشان میدهد، نقشی حیاتی داشته باشد.
یافتههای کلیدی مطالعه
این پژوهش که شامل ۶۲ بزرگسال سالمند با شناخت سالم بود، نشان داد شرکتکنندگانی که تغییرات مغزی مرتبط با آلزایمر داشتند، زمانی که خواب عمیق بیشتری داشتند، عملکرد به مراتب بهتری در آزمونهای حافظه نشان دادند. این بهبود مستقل از سایر عوامل شناخته شده انعطافپذیری شناختی مانند تحصیلات و فعالیت فیزیکی رخ داد.
درک ارتباط خواب و حافظه
متیو واکر، عصبشناس از دانشگاه برکلی، خواب عمیق را به عنوان یک “قایق نجات” برای حافظه توصیف میکند که به مقابله با اثرات بیماریزایی آلزایمر کمک میکند. این مطالعه به طور خاص بر خواب با امواج آهسته غیر-حرکت سریع چشم تمرکز کرد و دریافت که این نوع خواب به ویژه برای حفظ عملکرد شناختی حیاتی است.
علم پشت این کشف
پژوهشگران امواج مغزی شرکتکنندگان را در طول خواب پایش کرده و روز بعد آزمونهای حافظه را انجام دادند. نتایج نشان داد در میان افرادی که سطح مشابهی از رسوبات بتا-آمیلوئید (پروتئینی که با بیماری آلزایمر مرتبط است) داشتند، آنهایی که خواب عمیق با کیفیتتری را تجربه کردند، عملکرد شناختی بهتری از خود نشان دادند.
پیامدهای عملی و توصیهها
این مطالعه چندین گام عملی برای بهبود کیفیت خواب پیشنهاد میکند:
– پرهیز از مصرف کافئین در اواخر روز
– ورزش منظم
– محدود کردن زمان استفاده از صفحه نمایش قبل از خواب
– گرفتن دوش آب گرم قبل از خواب
زمینه گستردهتر
این پژوهش به شواهد رو به رشدی میافزاید که نشان میدهد کیفیت خواب میتواند یک عامل خطر قابل تغییر برای بیماری آلزایمر باشد. برخلاف داروهای خوابآور که ممکن است باعث خواب سطحی شوند و عوارض جانبی داشته باشند، خواب عمیق طبیعی به نظر میرسد برای سلامت مغز مفیدتر است.
مسیرهای آینده
این یافتهها امیدوارکننده هستند، اما پژوهشگران بر نیاز به مطالعات طولانیمدتتر تأکید میکنند تا به درک کاملتری از چگونگی تأثیر خواب عمیق پایدار بر حفظ عملکرد شناختی در طول زمان دست یابند، بهویژه در حضور سطوح افزایشیافته بتا-آمیلوئید.
اگر به خواندن کامل این مطلب علاقهمندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: sciencealert