اگه فکر می‌کنید هنرمندها فقط باید نگران صداشون باشن و با خیال راحت برن رو صحنه، باید بدونید که یه چیزی هست به اسم «اضطراب اجرای موسیقی» یا Music Performance Anxiety (خلاصه‌ش میشه MPA)، که حسابی اذیتشون می‌کنه! این اضطراب نه فقط می‌تونه روحیه‌شون رو به هم بریزه، بلکه حتی روی مسیر شغلی‌شون هم تاثیر داره.
حالا تو دنیا کلی ابزار و تست هست که میان این اضطراب رو اندازه می‌گیرن، یکی‌شون هم تست Kenny Music Performance Anxiety Inventory یا به اختصار K-MPAI-R (که نسخه بازبینی‌شده هم هست). این تست واقعاً معروفه و تو خیلی کشورها و بین هنرمندهای مختلف استفاده میشه تا ببینن سطح اضطرابشون چقدره و چه عواملی روش تاثیر می‌ذاره.
اما یه نکته مهم اینه که بیشتر تحقیقاتی که با این تست انجام شده بودن، فرق بین نوازنده‌ها و آوازخون‌ها رو لحاظ نکردن. یعنی فکر کنید اجرای ساز و خوانندگی هر دو رو با یه متر می‌سنجیدن، در حالی که شرایط و استرس‌هایی که این دو گروه دارن خیلی فرق داره. مثلاً آوازخون‌ها مستقیماً با تماشاگرا ارتباط دارن و حساسیت صدای خودشون و یادآوری کلمات داره عذابشون میده؛ در حالی‌که نوازنده‌ها یه جور دیگه دغدغه دارن. خلاصه، اگه این تفاوت‌ها رو حساب نکنیم، نتیجه تستا ممکنه اشتباه از آب دربیاد.
توی این مقاله، محققین اومدن سراغ دانشجوهای چینی که رشته تخصصی‌شون آواز بود. نزدیک به ۷۳۶ نفر شرکت کردن که خودش کلی جمعیت خوبیه! بعد برای اینکه دقیق‌تر کار کنن، اومدن جمعیت رو نصف کردن: یه گروه رو دادن برای تحلیل عاملی اکتشافی (EFA)، یعنی برن دنبال اینکه عامل‌های اصلی اضطراب چه چیزایی هستن؛ گروه دوم هم رفت سراغ تحلیل عاملی تاییدی (CFA)، که یعنی می‌خوان مطمئن شن مدل‌هایی که پیدا کردن واقعاً درست کار می‌کنن یا نه.
نتایج جالب بود: محقق‌ها به یه مدل چهار عاملی رسیدن. این چهار عامل عبارت بودن از:
- آسیب‌پذیری روانی (یعنی چقدر ذهن آدم آماده اضطرابه)
- اضطراب نزدیک و آنی جسمی و شناختی (همون استرس و حالات بدنی و فکری که موقع اجرا دم‌دستی پیش میاد)
- پشتیبانی والدین (اگه مامان بابا پشت آدم باشن، اضطراب کمتر میشه!)
- خودکارآمدی در به خاطر سپردن (یعنی کسی چقدر مطمئنه که شعر یا ملودی رو یادش می‌مونه)
بعد اومدن با تحلیل عاملی تاییدی نشون دادن که این مدل ۴ عاملی هم دقیق و هم معتبره. یعنی هم قابل اطمینانه، هم واقعا اضطراب اجرا رو برای آوازخون‌های چینی خوب نشون میده.
اصلاً این تحقیق، اولین باره که نسخه بازبینی‌شده تست K-MPAI-R رو برای دانشجوهای آوازخون چینی این شکلی بررسی کرده. نتیجه‌گیری اینه که ما حالا یه ابزار داریم که هم دقیقاً تو فرهنگ چینی جواب میده، هم برای رشته آواز کارآمده و میشه اضطراب اجرای بچه‌های آواز رو به بهترین شکل بررسی کرد.
پس اگه شما هم یا دوستاتون اهل هنر و اجرا هستید و می‌خواید بدونید قبل اجراها چه خبره یا دنبال راه‌حل برای اضطراب هستید، بدونید این ابزار و این تحقیق چیزی رو نشون میده که تا الان بهش کمتر توجه شده بود! به‌خصوص برای دستۀ آوازخون‌ها که چالش‌هاشون یه‌کم متفاوته با بقیه.
منبع: +
