خب بیا یه کم روراست باشیم؛ همهمون تو زندگی دانشجویی کم و بیش با بعضیها به مشکل خوردیم. فرقیم نداره کجا باشی! یه جورایی، این دعواها و دلخوریها انگار بخش جدانشدنی ماجراست، ولی آیا میشه یه راهی پیدا کرد که از این داستانها کم کنیم و حال خودمون رو هم بهتر کنیم؟
یه تحقیق باحال رو چند نفر روی دانشجوهای اسپانیایی (تعدادشون ۴۶۳ نفر بود) انجام دادن تا بفهمن بخشش چه تاثیری روی حال روحی و کلی زندگی دانشجوها داره. اما حالا شاید بپرسی اصلاً این بخشش یعنی چی؟ بخشش همین کاریه که وقتی یکی آزارت میده، انتخاب میکنی ازش بگذری و دورت بزنی و ذهنت رو سبک کنی، نه اینکه همه دق و دلی رو نگه داری.
تو این تحقیق، حسابی بررسی کردن که آیا کسایی که بیشتر میبخشن، حال بهتری دارن یا نه. واسه اینکه همهچیز دقیق باشه، از یه سری پرسشنامه استفاده کردن. مثلاً اومدن روحیه، امید، عزت نفس (عزت نفس یعنی اینکه خودتو دوست داشته باشی و ارزش خودتو بدونی)، استرس، اضطراب، افسردگی و عصبانیت رو مقایسه کردن. دوتا روش آماری هم به کار بردن: یکی همبستگی پیرسون (یعنی بررسی کردن که دو تا چیز با هم ارتباط دارن یا نه) و آزمون ANOVA (اینم یه روش ریاضی برای مقایسه چند گروه با هم دیگه).
حالا نتیجه جالب شد! دانشجوهایی که آدمهای بخشندهتری بودن، عزت نفس و امیدشون خیلی بالاتر بود و کمتر دپرس یا عصبانی میشدن. یعنی هرچی بیشتر بتونی ببخشی، راحتتر با اعصاب داغون، استرس و غم کنار میای. از اون طرف، کسایی که نمیتونستن راحت ببخشن، عزت نفس پایینی داشتن، بیشتر افسرده و عصبانی بودن.
این تحقیق یه نکته باحال دیگه هم داشت: گفتن بد نیست دانشگاهها برنامههایی بذارن که توش درباره بخشش و مهارتهاش آموزش بدن. چون اینجوری هم حال ذهنی دانشجوها بهتر میشه، هم وقتی میرن سر کار، راحتتر با چالشهای کاری کنار میان و تو اجتماع هم موفقتر میشن.
در کل، پیامش سادهاس: اگر میخوای خودت رو قویتر کنی، با دلخوریها و کدورتها بجنگی و روحت رو سبک کنی، سعی کن بیشتر ببخشی. شاید راه حل بعضی از فشارها و دپرس بودنها، تو همین بخشش ساده باشه… امتحان کن! 😉
منبع: +